Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka ta przedstawia gęstą eksplorację współczesnego dyskursu politycznego przez radykalną soczewkę, kwestionując tradycyjne pojęcia wspólnoty i alienacji. Podczas gdy niektórzy znajdują wartość w jej ambitnych ideach, inni krytykują jej niespójność i brak jasnych rozwiązań.
Zalety:⬤ Prowokująca do myślenia i istotna, zwłaszcza dla radykalnych czytelników
⬤ ostatni rozdział jest szczególnie cenny
⬤ oferuje nowe spojrzenie na alienację i społeczność
⬤ może dostarczyć spostrzeżeń nawet tym mniej zaznajomionym z filozofią.
Wady:⬤ Trudna w odbiorze i często niespójna
⬤ brakuje systematycznej prezentacji politycznych lub ekonomicznych podstaw
⬤ może wydawać się zbyt opiniotwórcza bez odpowiedniego uzasadnienia
⬤ wymaga podstawowej wiedzy, aby w pełni ją zrozumieć.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Introduction to Civil War
Zawartość książki:
Aktywiści badają możliwość, że nowa praktyka komunizmu może wyłonić się z końca społeczeństwa, jakie znamy.
Społeczeństwo już nie istnieje, przynajmniej w sensie zróżnicowanej całości. Istnieje tylko plątanina norm i mechanizmów, dzięki którym ONI trzymają razem rozproszone strzępy globalnej tkanki biopolitycznej, dzięki którym ONI zapobiegają jej gwałtownemu rozpadowi. Imperium jest administratorem tego spustoszenia, najwyższym zarządcą procesu beznamiętnej implozji". --Społeczeństwo nie jest w kryzysie, społeczeństwo jest u kresu. Rzeczy, które zwykliśmy uważać za oczywiste, wyparowały. Polityka była jedną z tych rzeczy, greckim wynalazkiem, który kondensuje się wokół równania: zajmowanie stanowiska oznacza opowiadanie się po którejś ze stron, a opowiadanie się po którejś ze stron oznacza rozpętanie wojny domowej. Wojna domowa, stanowisko, strony - wszystko to było jednym słowem w języku greckim: zastój. Jeśli historia nowoczesnego państwa we wszystkich jego formach - absolutnej, liberalnej, opiekuńczej - była ciągłą próbą uniknięcia tego zastoju, to wielką nowością współczesnej władzy imperialnej jest przyjęcie wojny domowej jako techniki rządzenia i nieporządku jako środka utrzymania kontroli. Tam, gdzie nowoczesne państwo opierało się na instytucji prawa i jego konstelacji podziałów, wykluczeń i represji, władza imperialna zastąpiła je siecią norm i aparatów, które spiskują w produkcji biopolitycznych obywateli Imperium.
W swojej pierwszej książce dostępnej w języku angielskim Tiqqun bada możliwość nowej praktyki komunizmu, znajdując fundament dla ontologii tego, co wspólne w polityce przyjaźni i swobodnej grze form życia. Postrzegają ruiny społeczeństwa jako idealne miejsce do budowy przyszłej społeczności. Innymi słowy: sytuacja jest doskonała. Nie czas tracić odwagę.
