Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka została dobrze przyjęta ze względu na unikalne podejście do teorii politycznej, szczególnie atrakcyjne dla osób zainteresowanych radykalnymi ideami. Jest znana ze swojej jakości pisania i druku. Może jednak nie przypaść do gustu osobom poszukującym głównego nurtu.
Zalety:⬤ Świetna dla osób zainteresowanych istotną i radykalną teorią
⬤ wysokiej jakości teksty
⬤ zawiera istotne ramy teoretyczne
⬤ doskonała jakość druku.
Wady:Może nie spodobać się czytelnikom poszukującym treści głównego nurtu lub szeroko promowanych.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
This Is Not a Program
Zawartość książki:
Pilna krytyka biopolitycznego podmiotu i wszechobecnego Imperium.
Historyczny konflikt nie przeciwstawia się już dwóm masywnym hałdom trzonowców, dwóm klasom - wyzyskiwanym i wyzyskiwaczom, dominującym i zdominowanym, zarządcom i robotnikom - między którymi, w każdym indywidualnym przypadku, możliwe byłoby rozróżnienie. Linia frontu nie przebiega już przez środek społeczeństwa; teraz przebiega przez każdego z nas...". "- z This Is Not a Program.
Tradycyjne linie rewolucyjnej walki nie mają już racji bytu. To raczej wszechobecna cybernetyka, inwigilacja i terror tworzą iluzję różnicy w ramach hegemonii. Konfiguracje sprzeciwu i retoryka rewolucji są jedynie drugą twarzą kapitału, dostosowującą tożsamości do pustych predykatów, zapewniając, że nawet "złodzieje", "sabotażyści" i "terroryści" nie przekraczają już totalizującej przestrzeni Imperium. This Is Not a Program oferuje dwa teksty, oba pierwotnie opublikowane po francusku przez Tiqqun wraz z Introduction to Civil War w 2001 roku. W This Is Not a Program Tiqqun nakreśla nową ścieżkę oporu i walki w epoce Imperium, która odrzuca zużyty przykład francuskiego Maja '68 na rzecz tego, co Tiqqun uważa za wciąż owocne i współczesne ruchy powstańcze we Włoszech w latach siedemdziesiątych. "As a Science of Apparatuses" analizuje sposób, w jaki Imperium narzuciło podmiotowi prawdziwą metafizykę izolacji i pacyfikacji, "aparaturę", która obejmuje krzesła, biurka, komputery; nadzór (strażnicy, kamery); chorobę (depresja); kulę (telefon komórkowy, kochanek, środek uspokajający); i władzę. Krytyka Tiqquna wobec biopolitycznego podmiotu i wszechobecnego Imperium jest tym bardziej nagląca, że przyzwyczailiśmy się do permanentnego stanu wyjątkowego, jakim jest Wojna z Terrorem i do innych, nie mniej intymnych form pacyfikacji. Ale nie wszystko stracone.
Nieustannie produkując to samo, Imperium samo stwarza warunki niezbędne do nadejścia powstania.
