World New Made - Malarstwo figuratywne w XX wieku

Opinie czytelników

Książka Timothy'ego Hymana przedstawia szczegółową i wnikliwą eksplorację malarstwa figuratywnego w XX wieku, argumentując za jego znaczeniem obok abstrakcji. Praca jest dobrze zbadana, pięknie zilustrowana i przystępna, co czyni ją cennym źródłem informacji zarówno dla artystów, kolekcjonerów, jak i historyków sztuki. Chociaż książka podkreśla wielu godnych uwagi artystów i ruchów, niektórzy czytelnicy uważają, że skupienie się na rozpaczy w dziełach sztuki jest nieco ograniczające.

Obszerne badania, przejrzysty tekst, piękne ilustracje, oferują świeże spojrzenie na sztukę figuratywną, obejmują różnorodną gamę artystów i są wciągające zarówno dla miłośników sztuki, jak i naukowców.

Niektóre z przedstawionych obrazów wywołują uczucie rozpaczy, a kilku czytelników życzyło sobie większej analizy wydarzeń poza Europą i Ameryką.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

World New Made - Figurative Painting in the Twentieth Century

Zawartość książki:

Odważna nowa krytyka przyjętej historii malarstwa figuratywnego w XX wieku Od tysięcy lat przedstawienia obrazowe angażowały ludzkość, ale w XX wieku, wraz z nadejściem abstrakcji i towarzyszącym jej wyzwoleniem malarstwa z figuracji i tradycji burżuazyjnej, malarstwo figuratywne stało się najeżone trudnościami. Przez około trzydzieści lat, od wczesnych lat pięćdziesiątych do wczesnych lat osiemdziesiątych, sztuka nowoczesna i abstrakcja były niemal synonimami, a malarze figuratywni byli uważani za „zacofane dzieci”, konserwatywnych wsteczników i przestarzałych rozbitków.

W książce The World New Made krytyk Timothy Hyman przekonuje, że abstrakcja była tylko jednym ze środków, za pomocą których artyści odnowili język obrazkowy. Skupiając się na tych malarzach, którzy przeciwstawili się tradycji i wybrali nowy rodzaj figuracji, Hyman przedstawia ich jako kontr-ruch wobec czasami opresyjnego imperatywu stylistycznego, który pojawił się wraz z rozwojem kubizmu. Na całym świecie artyści tacy jak Max Beckmann, Fernand Léger, Balthus, Paula Rego, Marc Chagall, Stanley Spencer, R.

B. Kitaj, Philip Guston, Picasso, Matisse, Lucian Freud i inni znaleźli idiom malarstwa skoncentrowanego na człowieku.

Razem oferują kontrargument dla zachodniego formalizmu, ale także fundament dla malarzy figuratywnych XXI wieku. 142 kolorowe ilustracje.