Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Culture Wars of the Late Renaissance: Skeptics, Libertines, and Opera
Latem 1591 roku studenci z Uniwersytetu w Padwie zaatakowali lokalne kolegium jezuickie i z powodzeniem zaapelowali do weneckiego senatu o interwencję w imieniu uniwersytetu. Gdy kilka lat później jezuici zostali wydaleni z weneckiego dominium, cenzura religijna została praktycznie wyeliminowana. Rezultatem była niezwykła era innowacji kulturowych, która promowała swobodne dociekania w obliczu filozoficznej i teologicznej ortodoksji, opowiadała się za libertyńską moralnością, krytykowała tyranię arystokratycznych ojców nad ich córkami i rozszerzyła teatralny potencjał wielkiej opery.
W Padwie frakcja wykładowców uniwersyteckich, w tym Galileo Galilei i filozof Cesare Cremonini, prowadziła otwarte i wolne badania w dziedzinie astronomii i filozofii. W Wenecji niektórzy z uczniów Cremoniniego założyli Accademia degli Incogniti (Akademię Nieznanych), której jednym z najbardziej znanych członków był błyskotliwy polemista Ferrante Pallavicino.
Egzekucja Pallavicino za jego pisma atakujące papieża Urbana VIII uciszyła bardziej oburzonych członków Incogniti, którzy wkrótce zajęli się pisaniem librett do oper. Ostatnia faza weneckich wojen kulturowych postawiła komercyjną operę, z jej kobiecymi wykonawcami i pikantnymi liniami fabularnymi, przeciwko przyzwoitemu modelowi teatru jezuickiego. Libertyńskie inklinacje Incogniti przepełniają wiele oper napisanych w latach czterdziestych XVI wieku, zwłaszcza arcydzieło Monteverdiego, L'Incoronazione di Poppea.
Edward Muir, badając wcześniejszą epokę niepokoju, ujawnia wybitną przeszłość dzisiejszych wojen kulturowych, w tym debaty na temat miejsca kobiet w społeczeństwie, starcia między nauką a wiarą oraz siły sztuki do wzbudzania emocji.
