Szalona krew: Vendetta i frakcje we Friuli w okresie renesansu

Opinie czytelników

Książka stanowi interesujący opis powstania chłopskiego w renesansowych Włoszech, ale czytelnicy mają mieszane uczucia co do stylu pisania i dogłębności analizy akademickiej. Istnieje rozróżnienie między dwoma wydaniami książki, co wpływa na treść i przydatność dla różnych odbiorców.

Książka zawiera wiele informacji na temat wydarzenia historycznego, ma szybką dostawę i dociera w świetnym stanie. Zapewnia wciągającą narrację powstania chłopskiego i bada podstawowe napięcia historyczne.

Niektórym czytelnikom nie podoba się styl pisania. W książce brakuje wystarczającej dokumentacji i nie zgłębia ona prawdziwych motywacji chłopów. Istnieje zamieszanie związane z dwoma różnymi wydaniami książki, z których jedna jest skróconą wersją mniej odpowiednią dla czytelników akademickich.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mad Blood Stirring: Vendetta and Factions in Friuli During the Renaissance

Zawartość książki:

Szlachta była zabijana, a ich zamki plądrowane lub niszczone, ciała były rozczłonkowywane, a zwłoki karmione zwierzętami - masakra karnawałowa w Udine w 1511 roku była najbardziej rozległą i niszczycielską rewoltą ludową w renesansowych Włoszech (i podstawą historii Romea i Julii). Mad Blood Stirring to porywająca relacja i analiza tego wydarzenia, a także struktur społecznych i konfliktów historycznych poprzedzających to wydarzenie oraz subtelnych zmian w mentalności zemsty, które wprowadziło.

To nowe wydanie oferuje studentom i czytelnikom ogólnym skróconą wersję tej klasycznej pracy, która przenosi punkt ciężkości ze specjalistycznej analizy naukowej na główny temat książki: rolę wendety w polityce miejskiej i rodzinnej. Odkrywając liczne powiązania między motywami karnawału, praktykami łowieckimi i rytuałami wendetty, Muir stwierdza, że masakra w Udine miała miejsce, ponieważ w tym momencie renesansowej historii brutalna zemsta i lojalność wobec frakcji stanowiły najlepszą alternatywę dla upadłych instytucji politycznych. Ale masakra karnawałowa oznaczała również rozdroże: stara mentalność wendety została wkrótce wyparta przez wyłaniające się poczucie, że bezpośrednia ekspresja gniewu powinna zostać stłumiona - i zastąpiona pojedynkami”.

-- „Dziennik z XVI wieku”.