Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Tricii Rose porusza złożone tematy związane z hip hopem, zapewniając zarówno krytyczną analizę, jak i kontekst historyczny. Wielu czytelników docenia jej zniuansowaną perspektywę, podczas gdy niektórzy uważają, że książka nie angażuje się we współczesne wydarzenia hip-hopowe i jest zbyt powtarzalna w swoich argumentach.
Zalety:⬤ Oferuje dogłębną i zniuansowaną analizę hip hopu, badając jego kulturowe, społeczne i polityczne znaczenie.
⬤ Angażuje czytelników w krytyczne myślenie i zachęca do refleksji nad postrzeganiem społeczności.
⬤ Umiejętności analityczne Rose prowadzą do wnikliwych perspektyw, które podważają istniejące poglądy na temat hip hopu.
⬤ Chwalona za trafność i zdolność do angażowania młodych czytelników.
⬤ Zawiera nowoczesne przykłady i cytaty, które łączą przeszłość i teraźniejszość hip hopu.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że nie skupia się na współczesnym hip hopie i uważają, że wiedza Rose wydaje się przestarzała.
⬤ Krytycy wspominają o powtarzających się argumentach i braku spójności narracyjnej w całej książce.
⬤ Kilku recenzentów zauważyło, że nie angażuje się ona głęboko w rzeczywistą estetykę muzyki hip-hopowej.
⬤ Niektórzy wyrazili rozczarowanie powierzchowną analizą i nieoryginalną krytyką współczesnego hip hopu.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Hip Hop Wars: What We Talk about When We Talk about Hip Hop--And Why It Matters
Zawartość książki:
Jak hip hop kształtuje nasze rozmowy o rasie - i jak rasa wpływa na nasze rozważania o hip hopie
Hip hop jest charakterystyczną formą czarnej sztuki w Ameryce - od Tupaca po nagrodzonego Pulitzerem Kendricka Lamara, hip hop od dawna daje głos afroamerykańskim doświadczeniom. Jak twierdzi badaczka i krytyczka kultury Tricia Rose, hip hop stał się jednym z głównych sposobów mówienia o rasie w Stanach Zjednoczonych.
Hip hop przeżywa jednak kryzys. Przez lata hip hop odnoszący największe sukcesy komercyjne stawał się coraz bardziej nasycony karykaturami czarnych gangsterów, bandytów, alfonsów i dziwek. To zarówno reprezentuje, jak i podsyca problem w czarnej amerykańskiej kulturze. A może jednak? W The Hip-Hop Wars Rose bada najważniejsze kwestie leżące u podstaw spolaryzowanych twierdzeń po obu stronach debaty: Czy hip hop powoduje przemoc, czy tylko odzwierciedla brutalną kulturę getta? Czy hip hop jest seksistowski, czy też jego przeciwnicy są po prostu antyseksualni? Czy przedstawianie czarnej kultury w hip hopie podważa postęp czarnych?
Mocna eksploracja dzielącego i ważnego tematu, The Hip Hop Wars kończy się wezwaniem do regalwanizacji postępowego i kreatywnego serca hip hopu. To, do czego wzywa Rose, to nie oczyszczona wizja formy, ale taka, która dokładniej odzwierciedla znacznie bogatszą przestrzeń kultury, polityki, gniewu i tak, seksu, niż obecne wszechobecne obrazy w dźwięku i wideo.
