Wojna na wodach: Marynarki wojenne Unii i Konfederacji, 1861-1865

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksowe spojrzenie na morskie aspekty wojny secesyjnej, koncentrując się zarówno na wysiłkach Unii, jak i Konfederacji. Wypełnia lukę w istniejącej literaturze, szczegółowo opisując mniej znane bitwy morskie i innowacje w działaniach wojennych na morzu, jednocześnie podkreślając znaczący wpływ marynarki wojennej na ogólny wysiłek wojenny.

Książka jest dobrze zbadana i oferuje łatwą czytelność, dzięki czemu jest wciągająca dla entuzjastów historii. Z powodzeniem ilustruje znaczenie operacji morskich i innowacji podczas wojny secesyjnej, pokazując znaczące bitwy i wkład znanych postaci. Wielu recenzentów docenia szerokie wykorzystanie współczesnych relacji, które dodają głębi narracji.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka zbyt mocno opiera się na perspektywie Unii, pomijając ważne szczegóły dotyczące marynarki wojennej Konfederacji i jej wkładu. Pojawiają się skargi dotyczące prostoty map i ilustracji, które mogą nie pomóc czytelnikom nieposiadającym wcześniejszej wiedzy na temat geografii Stanów Zjednoczonych i technologii morskiej. Ponadto kilku recenzentów stwierdziło, że styl pisania jest czasami suchy lub zbyt rzeczowy, pozbawiony emocjonalnego zaangażowania.

(na podstawie 101 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

War on the Waters: The Union and Confederate Navies, 1861-1865

Zawartość książki:

Chociaż wcześniej nie doceniano ich strategicznego wpływu, ponieważ stanowiły tylko niewielki procent całkowitych sił, marynarki wojenne Unii i Konfederacji miały kluczowe znaczenie dla wyniku wojny secesyjnej.

W War on the Waters James M. McPherson stworzył pouczającą, czasami wstrząsającą, a ostatecznie ekscytującą relację z wojennych kampanii morskich i ich przywódców wojskowych.

McPherson opowiada o tym, jak blokada wybrzeża Konfederacji przez marynarkę wojenną Unii, nieszczelna jak sito w pierwszych miesiącach wojny, stawała się coraz bardziej skuteczna, ponieważ dławiła ważny import i eksport. W międzyczasie flota Konfederacji, przyćmiona przez gigantycznego przeciwnika, wykazała się odwagą i innowacyjnością wojskową. Statki handlowe zatapiały okręty Unii i wypierały amerykańską żeglugę handlową z pełnego morza.

Południowe pancerniki żelazne posłały na dno kilka okrętów wojennych Unii, miny morskie zatopiły wiele innych, a Konfederaci wykorzystali pierwszy na świecie okręt podwodny do zatopienia wrogiej jednostki. Ostatecznie jednak to marynarka wojenna Unii odniosła jedne z najważniejszych strategicznych zwycięstw w wojnie - jako niezbędny partner armii lądowej w Fort Donelson, Vicksburgu, Port Hudson, Mobile Bay i Fort Fisher, a także samodzielnie w Port Royal, Fort Henry, Nowym Orleanie i Memphis.