Ocena:

„Wojna Jom Kippur” Abrahama Rabinovicha to kompleksowa relacja z konfliktu z 1973 roku, szczegółowo opisująca główne bitwy, niepowodzenia wywiadowcze i ludzkie doświadczenia żołnierzy po obu stronach. Zapewnia wgląd w decyzje przywódcze, strategie wojskowe i manewry polityczne, które ukształtowały wojnę i jej następstwa, dzięki czemu jest to ważna lektura zarówno dla profesjonalistów wojskowych, jak i entuzjastów historii. Jednakże, choć jest ona bogata w szczegóły, niektórzy recenzenci zauważyli brak odpowiednich map i tendencję do nadmiernej szczegółowości, co może czasami utrudniać śledzenie.
Zalety:Dogłębna eksploracja taktyki wojskowej i przywództwa, fascynująca opowieść z różnych perspektyw, humanizuje doświadczenia żołnierzy, zapewnia dobrze zbadaną relację z licznymi wywiadami, oferuje znaczący wgląd w kontekst geopolityczny i implikacje, a także jest bardzo wciągająca i prowokująca do myślenia.
Wady:Brakuje wystarczającej ilości map i wykresów, które pomogłyby czytelnikom w wizualizacji bitew, może być zbyt szczegółowa i powtarzalna, przez co czasami trudno ją śledzić, i może być zbyt długa, co niektórzy czytelnicy uznają za nużące.
(na podstawie 240 opinii czytelników)
The Yom Kippur War: The Epic Encounter That Transformed the Middle East
Zaktualizowane wydanie, które rzuca nowe światło na jeden z najbardziej dramatycznych zwrotów militarnej fortuny we współczesnej historii.
Złagodzenie izraelskiej cenzury wojskowej po czterech dekadach umożliwiło Abrahamowi Rabinovichowi zaoferowanie świeżego wglądu w ten najbardziej zaciekły konflikt izraelsko-arabski. Niespodziewany arabski atak na dwóch frontach w najświętszy dzień żydowskiego kalendarza, przy niezmobilizowanych izraelskich rezerwach, wywołał apokaliptyczne wizje w Izraelu, euforię w świecie arabskim i zażarte debaty po obu stronach.
Rabinovich, który relacjonował wojnę dla The Jerusalem Post, opiera się na obszernych wywiadach i materiałach źródłowych, aby ukształtować swoją fascynującą narrację. Dowiadujemy się o dwóch egipskich obywatelach, pracujących osobno dla Mossadu, którzy dostarczyli Izraelowi kluczowych informacji, które pomogły zmienić przebieg wojny; o propozycji ministra obrony Mosze Dayana dotyczącej "demonstracji" nuklearnej, aby ostrzec Arabów; oraz o wniosku szefa sztabu Davida Elazara w piątym dniu bitwy, że Izrael nie może wygrać. Nowo udostępnione stenogramy pozwalają nam śledzić proces decyzyjny w czasie rzeczywistym, od biura premiera po dowódców studiujących mapy w terenie.
Po niemal całkowitym opanowaniu Wzgórz Golan, syryjski atak zostaje przerwany w desperackich bitwach. Gdy Izrael odzyskuje równowagę psychologiczną, generał Ariel Szaron prowadzi nocny kontratak przez Kanał Sueski przez wąską dziurę w egipskiej linii - punkt zwrotny wojny.