Wojna i kształtowanie się średniowiecznej kultury monastycznej

Opinie czytelników

Książka omawia relacje między mnichami i rycerzami w okresie średniowiecza, podkreślając ich wspólne cnoty i role w społeczeństwie. Pomimo dostarczania cennych spostrzeżeń, czytelnicy uważają, że treść jest powolna i czasami oczywista.

Oferuje ważny wgląd w relacje między ideałami klasztornymi i wojennymi, podkreśla wspólne cnoty mnichów i rycerzy, ostrzega przed podzielonymi studiami historycznymi.

Powolne i suche tempo, wrażenie powtarzalności lub oczywistości, co może rozczarować czytelników oczekujących bardziej wciągającej narracji.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

War and the Making of Medieval Monastic Culture

Zawartość książki:

Kultura monastyczna była zwykle postrzegana jako oddzielona od średniowiecznego pola bitwy, tak jak ci, którzy się modlili, byli oddzieleni od tych, którzy walczyli.

Jednak w tym pierwszym studium miejsca wojny w średniowiecznej kulturze monastycznej autorka pokazuje ograniczenia tego podziału. Poprzez szeroką lekturę łacińskich kazań, listów i hagiografii, autorka identyfikuje monastyczny język wojny, który przedstawiał mnicha jako archetypowego żołnierza Chrystusa, a jego życie modlitewne jako ciągłą walkę z diabłem: w rzeczywistości roszczenia mnichów do supremacji na duchowym polu bitwy stały się jeszcze głośniejsze, gdy przywódcy Kościoła rozszerzyli tytuł żołnierza Chrystusa na świeckich rycerzy i krzyżowców.

Tak więc, podczas gdy średniowieczne klasztory były tradycyjnie przedstawiane jako spokojne sanktuaria w brutalnym świecie, tutaj autor pokazuje, że tożsamość klasztorna była negocjowana poprzez rzeczywiste i wyimaginowane spotkania z wojną, a koncepcja duchowej walki wpłynęła na praktycznie każdy aspekt życia w klasztorze.