Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka dr Stevena Nemesa „Władza teologiczna w Kościele” dostarcza przekonujących argumentów na rzecz eklezjologii niskiego kościoła, która kładzie nacisk na Chrystusa jako ostateczny autorytet. Wzywa chrześcijan z różnych środowisk do skupienia się na podstawowych naukach Jezusa, kwestionując tradycyjne hierarchiczne struktury w kościele. Książka angażuje się we współczesne dyskusje wokół protestanckich i katolickich perspektyw, prezentując jednocześnie przemyślane interpretacje Pisma Świętego.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, angażuje się w szeroki zakres badań naukowych i odnosi się do powszechnych zastrzeżeń. Oferuje jasny i przekonujący argument opowiadający się za powrotem do podstawowych zasad wiary, których nauczał Jezus. Autor jest postrzegany jako niezależny myśliciel, który unika stronniczości wobec jakiejkolwiek konkretnej tradycji, wspierając świeże spojrzenie na władzę kościelną.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą nie zgadzać się z egzegetycznymi wnioskami Nemesa lub uważać, że dyskusje na temat tradycji i autorytetu mogą być zbyt krytyczne wobec istniejących struktur. Książka rzuca wyzwanie tradycyjnym przekonaniom, co może być kontrowersyjne dla tych, którzy mocno trzymają się ustalonych doktryn.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Theological Authority in the Church: Reconsidering Traditionalism and Hierarchy
Zawartość książki:
Kto w kościele ma prawo mówić innym, co należy robić lub w co wierzyć ze względu na przyjaźń z Bogiem? Jak należy rozwiązywać spory teologiczne i różnice zdań? Wbrew niedawnemu trendowi w kierunku bardziej „tradycjonalistycznych” i „hierarchicznych” koncepcji roli kościoła w teologii, książka ta argumentuje na podstawie samego Nowego Testamentu za „niską” koncepcją kościelnego autorytetu teologicznego.
Opierając się w szczególności na polemice Jezusa z faryzeuszami, dowodzi, że nikt w kościele nie ma żadnego innego autorytetu niż ten, który w sposób pochodny, omylny i zasadniczo odwracalny odnosi się i świadczy o naukach Jezusa i dziełach Bożych w Nim. Książka kończy się rozszerzonym rozważaniem radykalnych antydogmatycznych i antymetafizycznych konsekwencji tej tezy dla przyszłości protestanckiej teologii chrześcijańskiej w stosunku do tradycji katolickiej.
