Political Authority and Provincial Identity in Thailand
Potężny tajski polityk Banharn Silpa-archa był dyskredytowany jako skorumpowany operator, który przez lata kierował nadmierne fundusze państwowe na rozwój własnej wiejskiej prowincji. Ta książka reinterpretuje karierę Banhara i oferuje szczegółowy portret wyborców, którzy go popierają. Opierając się na obszernych wywiadach, autor pokazuje, jak wyborcy Banharma rozwinęli silną tożsamość prowincjonalną opartą na dumie z rozwoju ich prowincji, Suphanburi, którą wielu nazywa teraz "Banharm-buri", miejscem Banharma. Analiza Yoshinori Nishizaki podważa uproszczone postrzeganie wiejskich tajskich wyborców i stawia istotne pytania dotyczące współczesnej demokracji w Tajlandii.
Dokładna analiza licznych publicznych projektów budowlanych sponsorowanych, a nawet osobiście finansowanych przez Banharna, przeprowadzona przez Yoshinori Nishizaki, wyraźnie ilustruje spryt tego polityka i niestrudzony, skrupulatny nadzór nad jego domeną. Wyborcy Banharna są świadomi, że Suphanburi przez długi czas było uważane za "zacofaną" prowincję przez innych Tajów - zwłaszcza elitę Bangkoku. Mieszkańcy Suphanburi obarczają zaniedbania rządu centralnego odpowiedzialnością za stan prowincji i jej upokarzającą reputację. Banharn z powodzeniem identyfikuje się jako antyteza nieefektywnego państwa centralnego, promując szybki "rozwój" i reklamując własną rolę w tym rozwoju poprzez dobrze nagłośnione darowizny, publiczne ceremonie i wizyty w miejscach nowych budynków i autostrad.
Duża część standardowej literatury na temat wiejskiej polityki i społeczeństwa w Tajlandii i innych demokratyzujących się krajach Azji Południowo-Wschodniej sklasyfikowałaby tego polityka jako typowego "siłacza", szefa na wpół agresywnej sieci patronackiej, która wyciska głosy z ludzi. Ta standardowa analiza całkowicie nie rozpoznałaby i nie zrozumiała oddolnych realiów Suphanburi, które Nishizaki uchwycił w swoim badaniu. Ta pełna współczucia, dobrze uzasadniona analiza podważa uproszczone postrzeganie wiejskich tajskich wyborców i stawia istotne pytania dotyczące współczesnej demokracji w Tajlandii.
