Dynastic Democracy: Political Families of Thailand
Polityczna historia Tajlandii od czasu obalenia monarchii absolutnej w 1932 r.
była konwencjonalnie interpretowana jako długa seria popularnych walk o demokrację przedstawicielską i przeciwko autorytarnym rządom wojskowym. Yoshinori Nishizaki twierdzi, że historię tę można lepiej zrozumieć jako walkę elitarnych rodzin politycznych o i przeciwko "demokracji dynastycznej" - formie demokracji, która charakteryzuje się patrymonialnym przekazywaniem władzy między członkami wybranych rodzin rządzących.
Dynastic Democracy sugeruje, że to właśnie te rodzinne rywalizacje o polityczną dominację leżą u podstaw burzliwej polityki Tajlandii, kraju, który doświadczył nie mniej niż dwudziestu dwóch zamachów stanu w ciągu ostatniego stulecia. Czerpiąc obficie z tajskojęzycznych źródeł pierwotnych, w tym dokumentów majątkowych i tomów kremacji zmarłych polityków i ich krewnych, Nishizaki śledzi zawiłe powiązania krwi i małżeństw między tajskimi rodzinami politycznymi. Rodziny te można podzielić na dwie kategorie: wpływowe rodziny pospólstwa, które zajmują miejsca w parlamencie od 1932 roku i stanowią rdzeń demokracji dynastycznej Tajlandii; oraz rodziny z klasy wyższej, które są spokrewnione lub sprzymierzone ideologicznie z rodziną królewską i wielokrotnie kwestionowały demokrację dynastyczną poprzez zamachy stanu, zmiany konstytucyjne i inne manewry polityczne.
Badanie demokracji dynastycznej przez Nishizakiego ilustruje, w jaki sposób demokratyczny pluralizm w Tajlandii był konsekwentnie tłumiony, ze szkodą dla zwykłych obywateli. Dynastic Democracy rozwija powszechnie uznawany, ale dotychczas empirycznie niepotwierdzony aspekt tajskiej historii politycznej - że w tajskiej polityce rodzina ma znaczenie.
