Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia fundamentalną pracę Georga Cantora na temat liczb nieskończonych, opatrzoną długim wstępem Philipa E. B. Jourdaina. Chociaż jest ona uznawana za historyczne znaczenie i wnikliwe spojrzenie na geniusz Cantora, stanowi wyzwanie dla początkujących ze względu na złożoną i przestarzałą terminologię. Dodatkowo, niektóre wydania mają pewne problemy z reprodukcją.
Zalety:⬤ Zapewnia głęboki wgląd w rewolucyjne idee Cantora w teorii liczb i teorii mnogości.
⬤ Uznawany za historyczny punkt zwrotny w matematyce, niezbędny do zrozumienia współczesnych teorii.
⬤ Tekst jest dobrze skonstruowany i wciągający dla osób zaznajomionych z matematyką.
⬤ Wysoko ceniony przez entuzjastów i historyków matematyki.
Wady:⬤ Nie nadaje się dla początkujących; wymaga wcześniejszej znajomości teorii mnogości i prac matematyków XIX wieku.
⬤ Przestarzała terminologia, która może być myląca (np. użycie „agregatów” zamiast „zbiorów”).
⬤ Problemy z niektórymi wydaniami obejmują słabą jakość reprodukcji, zwłaszcza w formacie Kindle, co wpływa na czytelność.
⬤ Niektóre fizyczne egzemplarze mogą być oznaczone i nie być w idealnym stanie.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Contributions to the Founding of the Theory of Transfinite Numbers
Zawartość książki:
2010 Reprint wydania z 1915 r.
Georg Ferdinand Ludwig Philipp Cantor był niemieckim matematykiem, najbardziej znanym jako twórca teorii mnogości, która stała się fundamentalną teorią w matematyce. Cantor ustalił znaczenie korespondencji jeden do jednego między zbiorami, zdefiniował zbiory nieskończone i uporządkowane oraz udowodnił, że liczby rzeczywiste są "liczniejsze" niż liczby naturalne.
W rzeczywistości twierdzenie Cantora implikuje istnienie "nieskończoności nieskończoności". "Zdefiniował liczby kardynalne i porządkowe oraz ich arytmetykę. Praca Cantora ma ogromne znaczenie filozoficzne, z czego on sam doskonale zdawał sobie sprawę.
W latach 1895-97 Cantor w pełni przedstawił swój pogląd na ciągłość i nieskończoność, w tym nieskończone liczby porządkowe i kardynalne, w swojej najbardziej znanej pracy, Contributions to the Founding of the Theory of Transfinite Numbers. Praca ta zawiera jego koncepcję liczb nieskończonych, do której doprowadziło go wykazanie, że nieskończony zbiór można umieścić w korespondencji jeden do jednego z jednym z jego podzbiorów.
