Ocena:
Książka zawiera przegląd wczesnej reformowanej architektury kościelnej, szczególnie z perspektywy hugenotów, wykorzystując konkretne studia przypadków do zilustrowania kluczowych tematów. Chociaż oferuje ona godne pochwały badania, niektórzy czytelnicy uważają, że w początkowych rozdziałach brakuje nowych informacji i sugerują, że większy nacisk na analizę architektoniczną wzmocniłby tę pracę.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i chwalebnie kompresuje ogromną ilość informacji w zwięzłym formacie. Końcowe sekcje są wciągające i pouczające, szczególnie w odniesieniu do wpływu architektury rzymskiej i rozwoju architektonicznego wśród hugenotów. Pisanie o konkretnych kościołach, takich jak świątynia w Charenton, jest szczególnie dobrze wykonane.
Wady:Wczesne rozdziały mogą nie dostarczać nowych spostrzeżeń dla docelowych odbiorców, co prowadzi do nieporozumień co do docelowych czytelników. Niektórzy czytelnicy uważają, że książka mogłaby nadać wyższy priorytet szczegółowej analizie architektury i architektów niż ogólnym przeglądom. Ponadto pominięto pewien ważny kontekst historyczny dotyczący wyburzenia niektórych kościołów.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
The Visual Theology of the Huguenots
Rola architektury we francuskiej tradycji reformowanej była ostatnio przedmiotem zainteresowania naukowców, co widać w pracach Helene Guicharnaud, Catharine Randall, Andrew Spicera i innych. Niewielu jednak dogłębnie zbadało związek między teologią reformowaną a formami architektonicznymi.
Niniejsza rozprawa bada korzenie reformowanej estetyki na tle późnośredniowiecznej architektury kościelnej. Praca Serlio jest ewidentnie ważna w rozpowszechnianiu idei Witruwiusza, wskazując na wpływ klasycznego rzymskiego budownictwa na francuską architekturę reformowaną. Następuje analiza pięciu ważnych architektów hugenockich: Philibert de l'Orme, Bernard Palissy, Jacques-Androuet du Cerceau, Salomon de Brosse i Jacques Perret.
Następnie poddamy analizie porównawczej trzy kościoły: St. Pierre w Genewie, średniowieczny kościół przebudowany przez reformatorów; St.
Gervais-St. Protais, paryski kościół katolicki, którego fasada została ukończona przez francuskiego architekta reformowanego Salomona de Brosse; oraz świątynia w Charenton, struktura również zaprojektowana i zbudowana przez de Brosse.
Te trzy budynki ukazują wkład architektury hugenockiej, odrębny język, który dał wyraz reformowanym ideom teologicznym i pomógł w odnowie klasycyzmu we Francji.
