Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
Wit's Treasury: Renaissance England and the Classics
Zawartość książki:
Gdy Anglia wkroczyła w okres renesansu, a humanizm, koncentrując się na klasycznej literaturze i filozofii, wpłynął na system edukacji, angielscy intelektualiści podjęli wspólny wysiłek, aby przekształcić kulturę, język, maniery - a nawet cały styl narodowy - poprzez adaptację klasyki. Ale w jaki sposób angielska literatura, sztuka i kultura mogły stać się "klasyczne", nie tylko w naśladowaniu starożytnych, ale w znaczeniu później stosowanym do muzyki: "klasyczne" w przeciwieństwie do popularnych, jako formalne, poważne, a zatem równie dobre?
Jak pisze Stephen Orgel, przez kilka dekad w XVI i na początku XVII wieku powrót do klasyki był obietnicą wyrafinowania i grzeczności. Poezja miała być wzorowana na greckich i rzymskich przykładach, a nie na wielkich angielskich dziełach średniowiecznych, które choć godne podziwu, pozbawione były "poprawności". Stawką było jednak coś więcej niż poezja, a przejście nie było łatwe. Klasyczne zasady wydawały się falą przyszłości, ratując Anglię przed tym, co postrzegano jako prymitywność i czystą popularność jej rodzimych tradycji, ale poparcie było łagodzone sporą dozą ambiwalencji: klasyczne maniery i moralność często kłóciły się z zasadami chrześcijańskimi, a klasycyzm epoki musiałby być głęboko rewizjonistyczny. "Chrześcijański humanizm" nigdy nie był niespokojny, pisze Orgel, zawsze był niestabilnym, a nawet paradoksalnym amalgamatem.
W Wit's Treasury jeden z naszych czołowych interpretatorów literatury i kultury renesansu pokazuje, w jaki sposób ta ambiwalencja zaowocowała bogatym napięciem twórczym, z którego wyłonił się bezprecedensowy rozkwit dramatu, liryki i sztuki. Orgel napisał książkę, która spodoba się każdemu zainteresowanemu sztuką i literaturą angielskiego renesansu, a zwłaszcza fermentem kulturowym, który stworzył Szekspira, Marlowe'a, Spensera, Jonsona i Miltona.
