Opinie czytelników
Podsumowanie:Willa i wieloryb to szczera powieść dla młodzieży o dziewczynce imieniem Willa, która przeżywa żałobę po stracie matki. Dzięki wyjątkowej przyjaźni z gadającym humbakiem o imieniu Meg, Willa uczy się radzić sobie ze smutkiem, stawiać czoła wyzwaniom związanym z nową rodziną i ponownie nawiązywać kontakty z przyjaciółmi. Autorzy umiejętnie wplatają wątki przyjaźni, straty i życia morskiego w całą historię, czyniąc ją wciągającą i znaczącą dla czytelników w każdym wieku.
Zalety:Książka zawiera dobrze rozwinięte postacie, powiązane tematy żałoby i przyjaźni oraz urzekający styl pisania. Łączy w sobie elementy realizmu z realizmem magicznym dzięki gadającemu wielorybowi, Meg. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię i humor, a także fakty edukacyjne dotyczące biologii morskiej. Wpisy w dzienniku dodają osobowości i wglądu w charakter Willa, poprawiając ogólne wrażenia z czytania. Wiele recenzji podkreśla, że książka porusza poważne tematy z wyczuciem, pozostając jednocześnie przystępną i przyjemną dla czytelników w średnim wieku.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że tematyka książki może być bardziej odpowiednia dla nieco starszych dzieci niż dla młodszych czytelników w średnim wieku, biorąc pod uwagę temat żałoby i straty. Kilku z nich wspomniało, że choć kwestie te zostały potraktowane łagodnie, to nadal mogą być ciężkie dla młodszych odbiorców. Co więcej, można odnieść wrażenie, że elementy fantasy mogą nie trafić do wszystkich czytelników.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Willa and the Whale
Zawartość książki:
Kiedy umiera jej matka, dwunastoletnia Willa czuje się zagubiona i samotna, z wyjątkiem sytuacji, gdy łączy się z rzeczami, które jej mama kochała w cudach oceanu jako biolog morski.
Podczas wyprawy na wieloryby z tatą, który próbuje ją pocieszyć po tym, jak Willa zostaje wysłana, by zamieszkać z nim i jego nową rodziną, Willa jest sama po jednej stronie łodzi, kiedy widzi humbaka. Jej podziw i zdumienie tym ogromnym i pięknym stworzeniem zamienia się w szok, gdy wieloryb komunikuje się z nią, przedstawiając się jako Meg i wymieniając małą rozmowę. Willa pyta, czy mogą znowu porozmawiać, a Meg mówi jej, że jeśli podejdzie do brzegu i zawoła ją, odpowie. W końcu wieloryby są bardzo towarzyskimi stworzeniami i komunikują się za pomocą dźwięków, które mogą przemieszczać się na wiele kilometrów pod wodą.
W miarę rozwoju ich przyjaźni, Willa postrzega Meg jako zaufaną powierniczkę, która oferuje rozsądne rady dotyczące radzenia sobie z nemezis w szkole i próbując dowiedzieć się, dlaczego jej najlepszy przyjaciel, Mark, ukrywa sekrety dotyczące swojego życia rodzinnego - wszystkie rodzaje rozmów, które normalnie przeprowadziłaby z nią jej mama. Dowiaduje się również, jak bardzo wieloryby są podobne do ludzi w opiece nad swoimi dziećmi, tworzeniu społeczności zwanych "strąkami", a nawet śpiewaniu.
Kiedy płetwal błękitny wypływa na brzeg i umiera, mieszkańcy miasteczka zaczynają się zastanawiać, co z nim zrobić. Płetwale błękitne to największe zwierzęta, jakie kiedykolwiek istniały, więc nie ma prostego rozwiązania. Niektórzy opowiadają się za wysadzeniem wieloryba w powietrze, inni chcą go pociąć i przeciągnąć do morza, a jeszcze inni mówią, że niech zgnije na niejasnej plaży. Willa jest oburzona niehumanitarnym traktowaniem zmarłego wieloryba i postanawia coś z tym zrobić, dokładnie tak, jak chciałaby jej mama. Wie jednak, że jest to problem, z którym nie poradzi sobie sama i angażuje swoich przyjaciół, rodzinę i radę miasta, aby uratować ciało wieloryba i przekazać je lokalnemu uniwersytetowi, na którym wykładała jej mama, w celu dalszego zbadania i wyeksponowania kości.
Czując się dobrze, że jej społeczność zjednoczyła się w służbie nauki i ochrony przyrody, Willa wraca na brzeg, aby opowiedzieć Meg o swoim niesamowitym doświadczeniu. Jej radość jest łagodzona smutkiem, gdy Meg mówi Willa, że nadszedł czas, aby jej stado migrowało, ale dobrze jest się pożegnać, ponieważ zawsze będą połączone w szczególny sposób w swoich sercach, ponieważ troszczą się o siebie nawzajem i pokazały to, słuchając i ucząc się o sobie nawzajem.
Willa i wieloryb to przejmująca opowieść o trosce i stracie oraz głębokich więziach, które czynią nas ludźmi.
