Wilk u drzwi

Opinie czytelników

Trylogia „Wolf Winter” kończy się trzymającym w napięciu i intensywnym przedstawieniem apokaliptycznego świata wypełnionego złożonymi postaciami, bogatym budowaniem świata i znaczną głębią emocjonalną. Chociaż pisarstwo jest chwalone za jakość i zdolność do angażowania czytelnika, mroczne tematy i graficzna przemoc mogą odstraszyć niektórych czytelników.

⬤ Doskonały rozwój postaci i budowanie świata
⬤ trzymająca w napięciu i intensywna fabuła
⬤ zapadający w pamięć styl pisania
⬤ głębokie zaangażowanie emocjonalne
⬤ złożone relacje między postaciami
⬤ satysfakcjonujące zakończenie serii.

⬤ Nieodpowiednia dla czytelników szukających lekkiej lub szczęśliwej historii ze względu na jej mroczną tematykę
⬤ graficzną przemoc i ponury charakter
⬤ niektórzy uznali fabułę za zawiłą lub trudną do śledzenia
⬤ mniej romansu i więcej horroru niż oczekiwano
⬤ potencjalne ostrzeżenia o przemocy i nadużyciach.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wolf at the Door

Zawartość książki:

Dom.

Dla Jacka i Gregora, wygnanych Wilczych Książąt ze szkockiej watahy, jest to miejsce, którego nigdy nie chcieli opuścić. Dla Danny'ego, który uciekł, gdy tylko mógł, jest to miejsce, do którego nigdy nie planował wrócić. Dla Nicka, patologa i padlinożercy, nie ma innego miejsca.

Oferuje tylko jedną rzecz - pomoc Starego Człowieka w powstrzymaniu krwawej zdrady proroków, którzy ścigali ich przez całą drogę z Durham. Ojciec bliźniaków ma wiele cech, nie wszystkie z nich są miłe, ale nawet prorocy by mu nie przeszkodzili.

Ale kiedy w końcu docierają do domu, okazuje się, że Stary Człowiek zniknął, a jego miejsce zajęła marionetka proroków. Nieliczni, pogrążeni w żałobie i prześladowani przez dawne błędy, cała czwórka musi odkryć plan proroka Rose, zanim będzie za późno. W miarę jak stawka rośnie, a zimno przenika do ich kości, odkrywają, że stare bajki kryją okropności pod pięknymi słowami.

Na Wyżynie Fenrir się poruszył i jest głodny.

Prorocy zawsze mówili, że Wilcza Zima jest czerwona jak krew - ale nigdy nie mówili czyja.