Psie dni, tom 1

Opinie czytelników

Dog Days to wyjątkowa i mroczna opowieść o zmiennokształtnych, która misternie łączy mitologię, zwłaszcza nordycką i elementy nadprzyrodzone, w apokaliptycznej scenerii naznaczonej ekstremalnymi warunkami pogodowymi. Bohaterowie, Jack i Danny, poruszają się po świecie pełnym niebezpieczeństw i moralnej złożoności, często pozbawionym tradycyjnego romansu i wykazującym wadliwe, nieludzkie cechy. Czytelnicy mają różne opinie na temat głębi budowania świata, sympatyczności postaci i emocjonalnych powiązań w relacjach w całej narracji.

⬤ Skomplikowane budowanie świata, które łączy mitologię z mroczną, apokaliptyczną scenerią.
⬤ Mocne, klimatyczne opisy, które angażują zmysły.
⬤ Nietradycyjna dynamika zmiennokształtnych, pokazująca wilki jako dzikie i nieokiełznane.
⬤ Wciągająca fabuła z nieoczekiwanymi zwrotami akcji i kompletną obsadą postaci.
⬤ Książka jest dobrze napisana, pokazując talent TA Moore i unikalny styl opowiadania historii.

⬤ Skąpe wyjaśnienia dotyczące budowania świata mogą sprawić, że czytelnicy poczują się zdezorientowani.
⬤ Niektórych postaci nie da się polubić lub trudno się z nimi utożsamić, co prowadzi do braku emocjonalnego zaangażowania.
⬤ Narracja jest opisywana jako czasami powolna, bez wystarczającego skupienia się na dynamice postaci.
⬤ Elementy romantyczne są minimalne i mogą rozczarować czytelników oczekujących tradycyjnej historii miłosnej.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali wątki emocjonalnego znęcania się i mroku za niepokojące.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dog Days, 1

Zawartość książki:

Powieść o wilku Winterze.

Świat kończy się nie z hukiem, ale z ulewą. Tornada przetaczają się przez serce Londynu, Nowy Jork gotuje się w fali upałów, która topi asfalt, a Rosja zamarza pod coraz grubszą warstwą wiecznej zmarzliny. Na początku ludzie zbierają się - organizując zrzuty pomocy i ewakuując ludność - ale pogoda tylko się pogarsza.

W Durham, łagodnie usposobiony naukowiec Danny Fennick, opatrzył się, by przetrwać burzę. Dorastał na szkockich wyżynach, więc widział już ostre zimy. Poza tym ma przewagę. Jest wilkołakiem. A właściwie wilkołakiem. Mniej imponujące, ale wciąż przydatne.

Z wyjątkiem tego, że inne wilkołaki nie wierzą, że to zwykła zima i schodzą przez Mur, aby zaznaczyć swoje nowe terytorium. W tym były Danny'ego, Jack - książę koronny watahy Numitora - i brat księcia, który chce go zabić.

Wilcza zima nie jest biała. Jest czerwona jak krew.