Wikary z Wakefield

Opinie czytelników

Recenzje „The Vicar of Wakefield” prezentują mieszane spojrzenie na powieść, podkreślając jej przyjemną fabułę i historyczne znaczenie, jednocześnie wskazując na wyzwania związane z czytelnością i okazjonalne rozczarowania konkretnymi wydaniami.

Czytelnicy docenili humor książki, dobrze rozwinięte postacie i złożoną fabułę, uznając ją za przyjemną i zabawną. Książka oferuje wgląd w XVIII-wieczne społeczeństwo i jest uważana za ważny klasyk literatury, porównywalny z dziełami Jane Austen i innych znanych autorów. Wielu czytelników uznało ją za wartościową lekturę, do której można powrócić.

Niektórzy uznali książkę za trudną do przeczytania ze względu na jej XVIII-wieczny język i styl, opisując ją jako wymagającą i trudną. Konkretne wydania zostały skrytykowane za literówki i problemy z formatowaniem, które utrudniały czytanie. Co więcej, niektórzy recenzenci uważali, że historia była przewidywalna lub zbyt epizodyczna, pozbawiona przekonującej treści.

(na podstawie 59 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Vicar of Wakefield

Zawartość książki:

The Vicar of Wakefield - z podtytułem A Tale, Supposed to be written by Himself - to powieść angielsko-irlandzkiego pisarza Olivera Goldsmitha (1728-1774).

Została napisana w latach 1761-1762 i opublikowana w 1766 roku. Była to jedna z najpopularniejszych i najchętniej czytanych XVIII-wiecznych powieści wiktoriańskich.

W podręcznikach historii literatury The Vicar of Wakefield jest często opisywana jako powieść sentymentalna, która ukazuje wiarę we wrodzoną dobroć istot ludzkich. Ale można ją również odczytać jako satyrę na powieść sentymentalną i jej wartości, ponieważ wartości wikariusza najwyraźniej nie są zgodne z prawdziwym „grzesznym” światem. Tylko dzięki pomocy Sir Williama Thornhilla może on wydostać się ze swoich nieszczęść.

Co więcej, można wyciągnąć analogię między cierpieniem pana Primrose'a a Księgą Hioba. Jest to szczególnie istotne dla pytania, dlaczego zło istnieje.