Ocena:
Recenzje „The Willows” podkreślają jej status jako klasycznej powieści grozy, która skutecznie tworzy atmosferę strachu, wykorzystując motywy horroru psychologicznego i nadprzyrodzonego. Liryczna proza i żywe opisy wciągają czytelników w niesamowitą scenerię, w której wierzby wydają się żywe, wzmacniając poczucie strachu i paranoi doświadczane przez bohaterów. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że tempo jest powolne i czują się niezadowoleni z niejednoznacznego zakończenia, pragnąc więcej wyjaśnień i bardziej napędzanej akcją narracji.
Zalety:Liryczny i elegancki styl pisania, który tworzy silną atmosferę.
Wady:Skuteczne budowanie psychologicznego napięcia i grozy.
(na podstawie 182 opinii czytelników)
The Willows by Algernon Blackwood, Fiction
"Po raz pierwszy stały się właściwie widoczne, te ogromne postacie, tuż za wierzchołkami krzewów - ogromne, w kolorze brązu, poruszające się i całkowicie niezależne od kołysania gałęzi. Widziałem je wyraźnie i zauważyłem, a teraz przyjrzałem się im spokojniej, że były znacznie większe niż ludzie, a nawet, że coś w ich wyglądzie wskazywało na to, że wcale nie byli ludźmi.
Z pewnością nie były to tylko ruchome smugi gałęzi w świetle księżyca. Poruszały się niezależnie. Wznosiły się w górę nieprzerwanym strumieniem od ziemi do nieba, znikając całkowicie, gdy tylko dotarły do ciemności nieba.
Przeplatały się jedna z drugą, tworząc wielką kolumnę, a ja widziałem, jak ich kończyny i ogromne ciała stapiają się ze sobą, tworząc tę serpentynową linię, która wyginała się, kołysała i skręcała spiralnie wraz z wijącymi się na wietrze drzewami. Były to nagie, płynne kształty, przechodzące przez krzewy, prawie wewnątrz liści - wznoszące się w żywej kolumnie do nieba.
Nigdy nie widziałem ich twarzy. Nieustannie unosiły się w górę, kołysząc się w wielkich zakrętach, z odcieniem matowego brązu na skórze.....
Im dłużej patrzyłem, tym bardziej byłem pewien, że te postacie były prawdziwe i żywe, choć może nie według standardów, na które nalegałaby kamera i biolog. ".
