Oryginalny tytuł:
The Rwanda Poems: Voices and Visions from the Genocide
Zawartość książki:
Jedyna jak dotąd książka poetycka poświęcona ludobójstwu w Rwandzie i opublikowana w tym kraju, jest dziełem poezji niefikcjonalnej, kuzynem gatunkowym powieści niefikcjonalnej. Opiera się nie tylko na obserwacjach i spotkaniach poety podczas miesięcy spędzonych w Rwandzie po ludobójstwie, ale także na jego licznych obszernych wywiadach z ocalałymi, z których wszyscy stracili większość, jeśli nie wszystkie swoje rodziny, oraz ze skazanymi sprawcami ludobójstwa, przeprowadzonymi w więzieniach.
Rezultatem jest zaskakująca książka wierszy, która na zmianę jest niewyobrażalnie przerażająca, rozdzierająca serce i rozwścieczająca, ale która czasami nieoczekiwanie przełamuje się w oszałamiające, objawione chwile łaski. Jako poezja świadectwa, książka ta ujawnia, jak to jest prowadzić codzienne życie w społeczeństwie, w którym prawie każdy dorosły mężczyzna jest albo ocalałym, albo sprawcą ludobójstwa, prawie każda kobieta jest albo ocalałą, albo żoną sprawcy, i gdzie prawie każde dziecko w czasie ludobójstwa było świadkiem wielu zabójstw, często członków najbliższej rodziny.
Począwszy od wiersza wolnego po formy stroficzne, ta książka nagrodzonego NEA poety wykorzystuje narzędzia i metody poezji, aby wydestylować każdy z wielu różnych głosów do jego istoty, pozwalając tym, którzy są słyszani w tych wierszach, mówić za siebie, często w zestawieniach, które nadają książce strukturę i napięcie dramatu. Patrząc szerzej, "Wiersze z Rwandy" to książka o ekstremach zła, które ludzka psychika jest w stanie znieść i wyrządzić, oraz o wynikających z tego psychicznych kosztach dla ocalałych i sprawców.
