Ocena:

Książka oferuje wnikliwe spojrzenie na epokę antropocenu i wielkie przyspieszenie, podkreślając wpływ działalności człowieka na środowisko od 1945 roku. Służy jako cenne źródło informacji dla uczniów szkół średnich i studentów, zapewniając szeroki przegląd, a jednocześnie budząc obawy dotyczące stronniczości w raportowaniu, szczególnie w odniesieniu do przemysłu jądrowego i odpowiedzialności przedsiębiorstw za degradację środowiska.
Zalety:Zapewnia ważny wgląd w wpływ człowieka na środowisko, zwłaszcza po 1984 r. Jest to dobre wprowadzenie dla studentów i może być wykorzystywane do tworzenia kursów edukacyjnych. Książka przedstawia informacje w pozytywnym tonie, dzięki czemu złożone tematy są dostępne dla laików.
Wady:Niektórzy czytelnicy postrzegają autorów jako stronniczych, szczególnie w ich przedstawieniu przemysłu jądrowego i odpowiedzialności korporacji za kwestie środowiskowe. Pojawiają się prośby o więcej pomocy wizualnych, takich jak wykresy i liczby, a niektórzy krytycy sugerują, że książka pomija ważne fakty i kontekst związany z kryzysami środowiskowymi.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
The Great Acceleration: An Environmental History of the Anthropocene Since 1945
Ziemia wkroczyła w nową erę - antropocen - w której ludzie mają największy wpływ na globalną ekologię. Od połowy XX wieku coraz szybsze tempo zużycia energii, emisji gazów cieplarnianych i wzrostu populacji sprawiło, że planeta stała się obiektem masowego, niekontrolowanego eksperymentu. The Great Acceleration wyjaśnia jego przyczyny i konsekwencje, podkreślając rolę systemów energetycznych, a także trendy w zmianach klimatu, urbanizacji i ekologii.
Bardziej niż jakikolwiek inny czynnik, zależność człowieka od paliw kopalnych zainaugurowała antropocen. Przed 1700 rokiem ludzie wykorzystywali niewiele paliw kopalnych, ale w ciągu następnych dwustu lat węgiel stał się najważniejszym źródłem energii. Kiedy pojawiła się ropa naftowa, węgiel i ropa naftowa wkrótce stanowiły siedemdziesiąt pięć procent ludzkiego zużycia energii. Pozwoliło to na znacznie większą aktywność gospodarczą i stworzyło wyższy standard życia niż ludzie kiedykolwiek znali - ale spowodowało znacznie większe zakłócenia ekologiczne.
Żyjemy obecnie w antropocenie. Okres od 1945 roku do chwili obecnej stanowi najbardziej anomalny okres w historii relacji ludzkości z biosferą. Trzy czwarte dwutlenku węgla, który ludzie wnieśli do atmosfery, nagromadziło się od zakończenia II wojny światowej, a liczba ludzi na Ziemi prawie się potroiła. Jak dotąd, ludzie dramatycznie zmienili systemy biogeochemiczne planety bez świadomego zarządzania nimi. Jeśli spróbujemy kontrolować te systemy za pomocą geoinżynierii, zainaugurujemy kolejny etap antropocenu. Nikt nie może powiedzieć na pewno, dokąd to doprowadzi.