Imperia komarów: Ekologia i wojna na Karaibach w latach 1620-1914

Opinie czytelników

Książka przedstawia szczegółową i dobrze zbadaną historię tego, jak choroby takie jak malaria i żółta febra wpłynęły na kolonizację Karaibów, konflikty zbrojne i rozwój imperiów w regionie. Jest chwalona za przejrzystą prozę i dokładne zbadanie mniej znanych wydarzeń historycznych, mimo że jest gęsta i czasami powtarzalna.

Dobrze napisana, wciągająca i pouczająca, z unikalnym spojrzeniem na rolę chorób w historii. Autor przedstawia dokładne badania i wspiera interesujące teorie. Proza jest jasna i przystępna, dzięki czemu złożone tematy historyczne są łatwe do zrozumienia. Wielu recenzentów uznało ją za otwierającą oczy i pouczającą lekturę, która zmienia sposób postrzegania historii Karaibów i Ameryki.

Książka może być zbyt naukowa, gęsta od informacji i czasami powtarzalna, przez co czyta się ją wolniej. Niektórzy czytelnicy zauważyli, że książka zawiera zbyt wiele szczegółów na temat bitew i wydarzeń historycznych, co może umniejszać przyjemność płynącą z narracji. Pojawiły się również skargi dotyczące fizycznego stanu książki w momencie zakupu.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mosquito Empires: Ecology and War in the Greater Caribbean, 1620-1914

Zawartość książki:

Książka ta bada powiązania między ekologią, chorobami i polityką międzynarodową w kontekście Wielkich Karaibów - krajobrazów leżących między Surinamem a Chesapeake - w XVII i XX wieku.

Zmiany ekologiczne sprawiły, że krajobrazy te stały się szczególnie odpowiednie dla komarów-wektorów żółtej febry i malarii, a choroby te siały systematyczne spustoszenie wśród armii i niedoszłych osadników. Ponieważ żółta febra nadaje odporność osobom, które przeżyły chorobę, a malaria nadaje odporność, choroby te odegrały partyzancką rolę w walkach o imperium i rewolucję, atakując niektóre populacje bardziej dotkliwie niż inne.

W szczególności żółta febra i malaria atakowały nowo przybyłych do regionu, co pomogło utrzymać hiszpańskie imperium w obliczu drapieżnych rywali w XVII i na początku XVIII wieku. Pod koniec XVIII i w XIX wieku choroby te pomogły w powodzeniu rewolucji, dziesiątkując siły wysłane z Europy, aby im zapobiec.