Ocena:
„The Great Crash, 1929” Johna Kennetha Galbraitha oferuje szczegółowy, ale zabawny opis krachu giełdowego z 1929 roku, rysując podobieństwa do współczesnych kryzysów finansowych. Książka jest ceniona za wciągający styl pisania i wnikliwą analizę, choć niektórzy recenzenci uznali ją za przestarzałą i pozbawioną głębi w odniesieniu do niektórych teorii ekonomicznych.
Zalety:⬤ Trzymająca w napięciu narracja, którą czyta się niemal jak thriller, oferująca żywy obraz ery 1929 roku.
⬤ Dowcipna i przejrzysta proza, dzięki której złożone tematy finansowe stają się przystępne dla laików.
⬤ Silne podobieństwa między historycznymi i współczesnymi kryzysami finansowymi, istotne lekcje dla dzisiejszych inwestorów.
⬤ Interpretacja historyczna i spostrzeżenia ekonomiczne uznane za wartość edukacyjną.
⬤ Zabawny komentarz na temat ludzkich zachowań i finansowej irracjonalności.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali język i styl za przestarzałe, odzwierciedlające wiek książki, ponieważ została ona napisana w 195 r.
⬤ Brakuje szczegółowej analizy ilościowej i dogłębnej analizy Wielkiego Kryzysu i roli Rezerwy Federalnej.
⬤ Dla niektórych niezbyt wciągająca; może być powierzchowna i pozbawiona osobistych anegdot.
⬤ Może być zbyt przygnębiająca dla osób dotkniętych niedawnymi kryzysami finansowymi, ponieważ opisuje historyczne szaleństwa finansowe.
(na podstawie 293 opinii czytelników)
The Great Crash 1929
Klasyczna analiza załamania finansowego z 1929 roku autorstwa Johna Kennetha Galbraitha.
Argumentując, że krach giełdowy z 1929 r. był spowodowany szalejącą spekulacją na rynku akcji, Galbraith zauważa, że wspólnym mianownikiem wszystkich epizodów spekulacyjnych jest wiara uczestników, że mogą stać się bogaci bez pracy. Galbraith był przekonany, że dobra znajomość tego, co wydarzyło się w 1929 r., była najlepszym zabezpieczeniem przed powtórzeniem się tej sytuacji.
Atlantic Monthly napisał: "Pisma ekonomiczne rzadko są godne uwagi ze względu na ich wartość rozrywkową, ale ta książka jest. Proza Galbraitha ma wdzięk i dowcip, a on destyluje sporo sardonicznej zabawy z ogromnych błędów narodowych wyroczni i cudownych wybryków społeczności finansowej".
