Wielka katastrofa: Ormianie i Turcy w cieniu ludobójstwa

Opinie czytelników

Książka Thomasa De Waala zapewnia dogłębną eksplorację ludobójstwa Ormian i jego długoterminowych skutków dla Ormian, zarówno w Armenii, jak i diasporze, koncentrując się w szczególności na stuleciu następującym po tych wydarzeniach. Jest znany ze swojego czytelnego stylu, zrównoważonej perspektywy i zdolności do angażowania czytelników w złożony i emocjonalnie naładowany temat.

⬤ Dobrze napisana i łatwa w odbiorze
⬤ koncentruje się na następstwach ludobójstwa
⬤ oferuje krytyczny kontekst i chronologię wydarzeń w ciągu ostatniego stulecia
⬤ wnikliwa dla zrozumienia stosunków ormiańsko-tureckich
⬤ zrównoważona perspektywa renomowanego autora zaznajomionego z regionem
⬤ odpowiednia zarówno dla nowicjuszy, jak i osób poszukujących głębszego zrozumienia tematu.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tytuł jest mylący, ponieważ sugeruje skupienie się głównie na samym ludobójstwie, ale znaczna część książki obejmuje jego następstwa
⬤ kilka krytycznych uwag wspomina, że autor unika jednoznacznego określania wydarzeń jako ludobójstwa
⬤ niektórzy uważają, że książka nie jest wystarczająco głęboka dla osób już zaznajomionych z tematem.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Great Catastrophe: Armenians and Turks in the Shadow of Genocide

Zawartość książki:

Zniszczenie Ormian w Imperium Osmańskim w latach 1915-16 było największym okrucieństwem I wojny światowej. Zginęło około miliona Ormian, a ci, którzy przeżyli, zostali rozproszeni po całym świecie. Chociaż minęło już sto lat, kwestia tego, co większość świata nazywa ludobójstwem Ormian w 1915 r., jest nadal żywą i dzielącą kwestią, która mobilizuje Ormian na całym świecie, kształtuje tożsamość i politykę współczesnej Turcji i od lat pochłania uwagę amerykańskich polityków.

W książce Wielka katastrofa wybitny naukowiec i reporter Thomas de Waal przygląda się następstwom i polityce ludobójstwa Ormian i opowiada o ostatnich wysiłkach odważnych Ormian, Kurdów i Turków, aby pogodzić się z katastrofą, gdy Turcja wkracza w nową erę post-kemalistowską. Historia tego, co stało się z Ormianami w latach 1915-16 jest dobrze znana. Tutaj poznajemy "historię historii" i mniej znaną historię tego, co stało się z Ormianami, Kurdami i Turkami w następnym stuleciu. De Waal opowiada o tym, jak różne pokolenia radziły sobie z kwestią "wielkiej katastrofy" od lat dwudziestych XX wieku aż do fiaska protokołów podpisanych przez niepodległą Armenię i Turcję w 2010 roku. Kłótnie między Ormianami z diaspory popierającymi i sprzeciwiającymi się Związkowi Radzieckiemu przerodziły się w przemoc, a ich kulminacją było zabójstwo arcybiskupa w 1933 roku. Stworzenie słowa "ludobójstwo", rozwój nowoczesnej polityki tożsamości i 50. rocznica masakr ożywiły nowe pokolenie Ormian. W Turcji kwestia ta została początkowo zapomniana, by powrócić do agendy politycznej w kontekście zimnej wojny i wybuchu ormiańskiego terroryzmu. Niedawno Turcja zaczęła konfrontować się ze swoim tabu. W zadziwiającym odrodzeniu historii mówionej, potomkowie dziesiątek tysięcy "zislamizowanych Ormian", którzy pozostawali w cieniu od 1915 roku, zaczęli się odradzać i odzyskiwać swoją tożsamość.

Opierając się na źródłach archiwalnych, reportażach i poruszających osobistych historiach, de Waal opowiada pełną historię stosunków ormiańsko-tureckich od czasu ludobójstwa we wszystkich jego niezwykłych zwrotach akcji. Spogląda za propagandę, aby zbadać realia straszliwej historycznej zbrodni i dzielącej "polityki ludobójstwa", którą wywołała. Książka rzuca światło nie tylko na nasze rozumienie stosunków ormiańsko-tureckich, ale także na to, jak masowe okrucieństwa i historyczne tragedie kształtują współczesną politykę.