Opinie czytelników
Podsumowanie:Ogólnie rzecz biorąc, recenzje chwalą „Większą nadzieję” dr Ramellego za jego naukowe podejście i dostępność dla szerszej publiczności, dzięki czemu złożone koncepcje teologiczne są jasne i wciągające. Wielu czytelników uważa, że jest to pouczający i bardzo potrzebny wkład w zrozumienie powszechnego pojednania w chrześcijaństwie. Jednak niektórzy czytelnicy mogą uznać akademicki charakter tekstu za nieco zagęszczony.
Zalety:⬤ Naukowy, ale przystępny dla świeckich czytelników.
⬤ Zapewnia kompleksową i dobrze udokumentowaną analizę powszechnego zbawienia.
⬤ Wyzwanie dla tradycyjnych interpretacji doktryny chrześcijańskiej, budzące nadzieję na powszechne pojednanie.
⬤ Wciągająca i pouczająca, sprawiająca, że trudne tematy stają się zrozumiałe.
⬤ Dobrze przyjęta perspektywa historyczna z przemyślanymi dodatkami.
Wady:⬤ Dla niektórych akademicki styl może stanowić wyzwanie.
⬤ Treść może być kontrowersyjna dla tych, którzy ściśle trzymają się tradycyjnych interpretacji zbawienia.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Larger Hope?, Volume 1
Zawartość książki:
W umysłach niektórych powszechne zbawienie jest heretycką ideą, która została zaimportowana do chrześcijaństwa z pogańskich filozofii przez Orygenesa (ok. 185-253/4).
Ilaria Ramelli argumentuje, że ten obraz jest całkowicie błędny. Utrzymuje, że chrześcijańscy teologowie byli pierwszymi ludźmi, którzy głosili, że wszyscy będą zbawieni, a ich powody były zakorzenione w wierze w Chrystusa. Wykazuje, że w rzeczywistości idea ostatecznego przywrócenia całego stworzenia (apokatastasis) opierała się na naukach Biblii i wierzeniach Kościoła w całkowity triumf Jezusa nad grzechem, śmiercią i złem poprzez Jego wcielenie, ukrzyżowanie, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie.
Ramelli śledzi chrześcijańskie korzenie nauczania Orygenesa na temat apokatastazy. Argumentuje, że czerpał on z tekstów Pisma Świętego i różnych chrześcijan, którzy go poprzedzali, teologów takich jak Bardaisan, Ireneusz i Klemens.
Autorka szczegółowo nakreśla często niezrozumianą teologię Orygenesa, a następnie śledzi dziedzictwo jego chrześcijańskiego uniwersalizmu przez kolejne stulecia. Jesteśmy traktowani jako badacze uniwersalnego zbawienia Orygenesa w wielu chrześcijańskich uczniach, w tym Atanazym, Didymusie Ślepym, ojcach Kapadockich, Ewagriuszu, Maksymie Wyznawcy, Janie Szkocie Eriugenie i Julianie z Norwich.
