Widziałeś ich twarze

Opinie czytelników

Książka ta jest historycznym komentarzem na temat życia dzierżawców rolnych podczas Wielkiego Kryzysu, łączącym w sobie mocny tekst Erskine'a Caldwella i uderzające fotografie Margaret Bourke-White. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej wnikliwość i historyczne znaczenie, pojawiają się powszechne skargi dotyczące jakości reprodukcji zdjęć w niektórych wydaniach.

Książka jest chwalona za wnikliwy komentarz historyczny, pięknie napisany tekst i mocny portret ubóstwa na Południu podczas Wielkiego Kryzysu. Wielu czytelników podkreśla również autentyczność i emocjonalny wpływ fotografii, doceniając dokumentalne podejście do tematu.

Istotnym minusem wspomnianym przez recenzentów jest słaba jakość reprodukcji zdjęć, szczególnie w niektórych wydaniach, co umniejsza ogólnemu wrażeniu. Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest zbyt wąska, skupiając się tylko na doświadczeniach Południa podczas kryzysu, podczas gdy inni uważają, że styl pisania jest zbyt opiniotwórczy lub kaznodziejski.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

You Have Seen Their Faces

Zawartość książki:

W środkowych latach Wielkiego Kryzysu Erskine Caldwell i fotograf Margaret Bourke-White spędzili osiemnaście miesięcy podróżując po bezdrożach Głębokiego Południa - od Karoliny Południowej po Arkansas - aby udokumentować warunki życia robotników rolnych. Ich współpraca zaowocowała filmem You Have Seen Their Faces, graficznym portretem rozpaczliwie biednej wiejskiej podklasy w Ameryce.

Opublikowany po raz pierwszy w 1937 roku, jest klasykiem porównywalnym do How the Other Half Lives Jacoba Riisa oraz Let Us Now Praise Famous Men Jamesa Agee'a i Walkera Evansa, które poprzedzał o ponad trzy lata. Caldwell pozwala biednym mówić za siebie.

Wsparci jego komentarzem, opowiadają oni o tym, jak system dzierżawców wykorzystywał zarówno białych, jak i czarnych, a także podsycał wrogość między nimi. Bourke-White, która czasami czekała godzinami na odpowiedni moment, uchwyciła swoich bohaterów w szałasach, w których mieszkali, na wyczerpanych polach, na których orali, i w kościołach, w których oddawali cześć.