Widziałeś ich twarze

Opinie czytelników

Książka jest przejmującym historycznym komentarzem na temat ubóstwa na Południu w czasie Wielkiego Kryzysu, łączącym mocny tekst Erskine'a Caldwella z uderzającymi fotografiami Margaret Bourke-White. Podczas gdy wielu czytelników chwali jej wnikliwą treść i emocjonalny wpływ, pojawiają się skargi na słabą jakość reprodukcji zdjęć w niektórych wydaniach, co umniejsza ogólnemu wrażeniu.

Książka stanowi klasyczny i wnikliwy komentarz na temat ubóstwa na południu i jego kontekstu historycznego. Zawiera pięknie napisany tekst i mocne fotografie, które oddają zmagania dzierżawców. Wielu recenzentów uznało ją za cenne źródło edukacyjne na temat warunków społeczno-ekonomicznych tamtych czasów.

Jakość reprodukcji zdjęć w niektórych wydaniach papierowych jest bardzo słaba, a wielu recenzentów wyraża rozczarowanie, że zmniejsza to wpływ fotografii. Niektórzy krytycy uważają, że książka nadmiernie koncentruje się na Południu, zaniedbując szerszy kontekst Wielkiego Kryzysu. Ponadto istnieją obawy dotyczące nieścisłości lub zbyt opiniotwórczych narracji związanych z fotografiami.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

You Have Seen Their Faces

Zawartość książki:

W środkowych latach Wielkiego Kryzysu Erskine Caldwell i fotograf Margaret Bourke-White spędzili osiemnaście miesięcy podróżując po bezdrożach Głębokiego Południa - od Karoliny Południowej po Arkansas - aby udokumentować warunki życia robotników rolnych. Ich współpraca zaowocowała filmem You Have Seen Their Faces, graficznym portretem rozpaczliwie biednej wiejskiej podklasy w Ameryce.

Opublikowany po raz pierwszy w 1937 roku, jest klasykiem porównywalnym do How the Other Half Lives Jacoba Riisa oraz Let Us Now Praise Famous Men Jamesa Agee'a i Walkera Evansa, które poprzedzał o ponad trzy lata. Caldwell pozwala biednym mówić za siebie.

Wsparci jego komentarzem, opowiadają oni o tym, jak system dzierżawców wykorzystywał zarówno białych, jak i czarnych, a także podsycał wrogość między nimi. Bourke-White, która czasami czekała godzinami na odpowiedni moment, uchwyciła swoich bohaterów w szałasach, w których mieszkali, na wyczerpanych polach, na których orali, i w kościołach, w których oddawali cześć.