Wicked Messenger - Bob Dylan i kuranty wolności z lat sześćdziesiątych

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „The Wicked Messenger” Mike'a Marqusee'a jest złożoną i wnikliwą eksploracją muzyki Boba Dylana w kontekście politycznym, zwłaszcza w latach sześćdziesiątych. Książka zawiera bardzo szczegółową analizę historycznych wpływów na piosenki Dylana, pokazując zarówno umiejętności literackie Marqusee, jak i jego głębokie zrozumienie politycznego krajobrazu epoki. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że nacisk na politykę przyćmiewa osobistą biografię Dylana, co prowadzi do rozczarowania tych, którzy oczekują tradycyjnej biografii.

Książka jest chwalona za polityczne wyrafinowanie, dokładny kontekst historyczny, wciągającą prozę i głęboki wgląd w muzykę i wpływ Boba Dylana. Czytelnicy uznali ją za pouczającą, szczególnie jeśli chodzi o zrozumienie związku między twórczością Dylana a ruchami społecznymi lat sześćdziesiątych. Pozytywnie oceniono również pełne szacunku podejście autora do kunsztu Dylana i świeże spojrzenie na młodszych fanów.

Niektórzy czytelnicy wyrazili rozczarowanie faktem, że książka skupia się na tematach politycznych, a nie na prostej biografii Dylana. Niektórzy uznali polityczne uprzedzenia autora i nacisk na lewicową politykę za nadmierne lub irytujące, potencjalnie odwracające uwagę od osobistej narracji i artystycznych poszukiwań Dylana.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wicked Messenger - Bob Dylan and the 1960s Chimes of Freedom

Zawartość książki:

Nagłe porzucenie przez Boba Dylana jawnie politycznego pisania piosenek w połowie lat 60. wywołało wrzawę wśród krytyków i fanów. W Wicked Messenger uznany komentator kulturalno-polityczny Mike Marqusee stawia nową tezę, że Dylan nie porzucił polityki ze swoich piosenek, ale zmienił sposób swojej krytyki, aby odnieść się do zmieniającego się klimatu politycznego i kulturowego, a co ważniejsze, jego własnej ewoluującej estetyki.

Wicked Messenger to także porywająca historia polityczna Stanów Zjednoczonych lat sześćdziesiątych. Śledząc rozwój politycznych i kulturowych ruchów sprzeciwu w tej dekadzie, Marqusee pokazuje, jak ich zwroty i zakręty zostały przewidziane w poetyckiej estetyce - anarchicznej, nieobliczalnej, sprzecznej, punkowej - albumów Dylana z połowy lat sześćdziesiątych, a także w jego ostatnich artystycznych przedsięwzięciach w Chronicles, Vol. I oraz Masked and Anonymous.

Udręczona, zapatrzona w siebie, kłująca ewolucja artystyczna Dylana, jak twierdzi Marqusee, była głęboko twórczą odpowiedzią na głęboko niepokojącą sytuację. „Nie może już opowiedzieć tej historii wprost”, podsumowuje Marqusee, »ponieważ każda historia opowiedziana wprost jest fałszywa«.