Ocena:
Powieść „When They Made Us Leave” autorstwa Annette Oppenlander przedstawia wstrząsające doświadczenia niemieckich dzieci podczas II wojny światowej, koncentrując się w szczególności na programach ewakuacji i indoktrynacji zainicjowanych przez Hitlera. Oczami dwójki nastolatków, Hildy i Petera, książka ukazuje cierpienie, jakiego doświadczyła młodzież oddzielona od swoich rodzin i zmuszona do życia w niebezpiecznych sytuacjach. Narracja jest trzymająca w napięciu i emocjonalna, podkreślając mniej znany aspekt wojny, który podkreśla wpływ na ludność cywilną, zwłaszcza dzieci.
Zalety:⬤ Dobrze napisana proza, która zanurza czytelników w doświadczeniach bohaterów
⬤ przejmująca i wciągająca historia
⬤ informacje na temat mniej znanego tematu historycznego
⬤ wiarygodni bohaterowie
⬤ silny wpływ emocjonalny
⬤ polecana dla fanów fikcji historycznej.
⬤ Treść może być przerażająca dla niektórych czytelników
⬤ temat może być niepokojący ze względu na przedstawienie wojny i jej wpływu na dzieci
⬤ niektórzy mogą uznać narrację za intensywną i rozdzierającą serce.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
When They Made Us Leave: A Novel about Hitler's Mass Evacuation Program for Children
Oparta na prawdziwych relacjach uczestników szeroko zakrojonego i znienawidzonego programu ewakuacji dzieci z hitlerowskich Niemiec, wielokrotnie nagradzana autorka "Surviving the Fatherland", Annette Oppenlander, oferuje kolejny przejmujący wkład w historię wojny dziecięcej.
When They Made Us Leave opowiada wzruszającą historię miłosną Hildy i Petera, których budujący się związek kończy się nagle, gdy zostają zmuszeni do uczęszczania do oddzielnych obozów ewakuacyjnych podczas II wojny światowej. Każde z nich musi stawić czoła terrorowi i okrucieństwu, a także nieoczekiwanej życzliwości, aby przetrwać wojnę i ponownie się odnaleźć.
Solingen, 1943 rok: Bomby spadają na Niemcy, a czternastoletnia Hilda zakochuje się w swoim przyjacielu z dzieciństwa i sąsiedzie z sąsiedztwa, Peterze, który podekscytowany wyjeżdża do obozu ewakuacyjnego na Pomorzu, sześćset mil od domu. Chociaż Peter szybko przekonuje się, że jego oczekiwania są dalekie od rzeczywistości, otrzymuje rozkaz pisania szczęśliwych listów do domu, nawet gdy sprawy przybierają gorszy obrót, a nowy przywódca hitlerowskiej młodzieży próbuje przekształcić obóz w batalion wojskowy.
W międzyczasie Hilda musi niechętnie towarzyszyć kolegom z klasy w klasztorze w Bawarii prowadzonym przez drakońską opatkę. Tam Hilda stara się przezwyciężyć tęsknotę za domem i tęsknotę za Piotrem, pomagając jednocześnie koleżance z klasy ukryć jej moczenie nocne.
Gdy Niemcy zostają pogrzebane pod gruzami, a zapasy się kończą, Peter ląduje w gospodzie niedaleko Gdańska. Jedyne, czego teraz pragnie, to wrócić do domu. Ale jego nowy nauczyciel, zagorzały narodowy socjalista, uważa ich miejsce za bezpieczne, mimo że uchodźcy ze wschodu szepczą o klęsce Niemiec przez nacierającą armię rosyjską.
Kiedy klasztor zostaje przekształcony w niemiecki szpital polowy, samoloty wroga niszczą pociąg, którym Hilda wracała do domu i zabijają jej nauczyciela. Kilka tygodni później zmęczona i głodna Hilda wraca do domu, gdzie zastaje matkę bezpieczną. Peter jednak nie wrócił i nie ma o nim żadnych wieści. Nie wierząc w najgorsze, Hilda musi przetrwać w ledwo rozpoznawalnym świecie.
