Wheeling Motel: Wiersze

Opinie czytelników

Kolekcja poezji Franza Wrighta jest chwalona za głębię i przejrzystość, odzwierciedlając tematy wiary, cierpienia i osobistych doświadczeń poprzez sugestywne obrazy. Chociaż wiersze mogą być ponure i surrealistyczne, oferują chwile piękna i introspekcji, głęboko rezonując z wieloma czytelnikami.

Zbiór zawiera ostrą, wyraźną poezję, która dotyka głębokich tematów. Czytelnicy uznają je za głęboko poruszające i wnikliwe, często odzwierciedlające osobiste zmagania i wspomnienia. Spontaniczność pisania Wrighta dodaje mu atrakcyjności, a wielu postrzega jego pracę jako transformującą.

Niektórzy czytelnicy zauważają, że ton jest często ponury i nie podnosi na duchu, co może nie każdemu odpowiadać. Surrealistyczna natura niektórych wierszy może również dezorientować, a skupienie się na osobistym cierpieniu może wydawać się ciężkie dla tych, którzy szukają lżejszych treści.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wheeling Motel: Poems

Zawartość książki:

W swoim dziesiątym zbiorze poezji Franz Wright daje nam znakomitą książkę o pojednaniu z przeszłością i akceptacji tego, co może nadejść w przyszłości.

Od najmłodszych lat, jak pisze w „Will”, miał „dar nietrwałości / więc byłbym gotowy, / któremu towarzyszyła / wściekłość, by udowodnić, że się mylą / ... i że ja też jestem wart miłości”. Ta wściekłość idzie w parze z własną miłością poety, którą nazywa „jednym / dziwnym samotnym / pragnieniem serca / aby pomóc wszystkim / sercom”. Poezja jest rzeczywiście pomocą Wrighta, a on dostarcza ją nam z zawadiackim wyczuciem codzienności w Ameryce: w jego cudownie lokalnej relacji z Bogiem (którego spotyka wraz z sumem na szmaragdowych płyciznach Walden Pond); w małym motelu w Zachodniej Wirginii, tytułowym wierszu, nad brzegiem wielkiej rzeki Ohio, gdzie „Tammy Wynette jest na markizie” i odwiedza go postać Walta Whitmana, „badając łzę na martwej twarzy”.

Tutaj, w Wheeling Motel, poezja Wrighta nadal zaskakuje nas szczerą oceną naszej duszy, a także jego własną łatwopalną samotnością i niepohamowaną radością.