Wersety dla zmarłych

Opinie czytelników

Verses for the Dead to godna uwagi pozycja w serii Pendergast, stanowiąca odejście od poprzednich powieści, koncentrując się na prostej zagadce morderstwa bez elementów nadprzyrodzonych, które często charakteryzują serię. Wprowadza nowego partnera, agenta Coldmoona, oferując świeżą dynamikę i rozwój relacji. Historia utrzymuje zaangażowanie czytelników dzięki złożonej fabule i dobrze rozwiniętym postaciom, choć niektórzy długoletni fani mogą tęsknić za tradycyjnymi elementami mistycyzmu i znajomymi postaciami drugoplanowymi.

⬤ Szybkie tempo i przyjemna lektura
⬤ silny rozwój postaci, zwłaszcza relacji między Pendergastem i Coldmoon
⬤ dobrze zredagowana fabuła z intrygującymi zwrotami akcji
⬤ świeże otoczenie na Florydzie
⬤ możliwość czytania jako samodzielna pozycja
⬤ brak elementów nadprzyrodzonych przemawia do niektórych czytelników
⬤ fascynujące rozwiązywanie zagadek kryminalnych bez polegania na wcześniejszych formułach.

⬤ Wieloletni fani mogą uznać brak znajomych postaci i elementów nadprzyrodzonych za rozczarowujący
⬤ niektóre aspekty fabuły mogą wydawać się pośpieszne lub przewidywalne
⬤ kilka drobnych dziur fabularnych dotyczących dedukcji Pendergasta
⬤ finał może wymagać nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności.

(na podstawie 1066 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Verses for the Dead

Zawartość książki:

W tym bestsellerze nr 1 New York Timesa agent FBI Pendergast niechętnie łączy siły z nowym partnerem, aby zbadać wysyp morderstw w Miami Beach... tylko po to, by odkryć śmiertelny spisek, który obejmuje dziesięciolecia.

Po zmianie kierownictwa w nowojorskim biurze FBI, A. X. L. Pendergast zostaje nagle zmuszony do zaakceptowania niewyobrażalnego warunku dalszego zatrudnienia: słynny nieuczciwy agent musi teraz pracować z partnerem.

Pendergast i jego nowy kolega, młodszy agent Coldmoon, zostają przydzieleni do zbadania wysypki zabójstw w Miami Beach, gdzie krwiożerczy psychopata wycina serca swoich ofiar i zostawia je z tajemniczymi odręcznymi listami na lokalnych nagrobkach. Groby nie są ze sobą powiązane, z wyjątkiem jednego dziwacznego sposobu: wszystkie należą do kobiet, które popełniły samobójstwo.

Ale pozorny brak związku między dawnymi samobójstwami a nowymi morderstwami wkrótce staje się najmniejszym zmartwieniem Pendergasta. W miarę jak zagłębia się w sprawę, zdaje sobie sprawę, że nowe brutalne zbrodnie mogą być tylko wierzchołkiem góry lodowej: spisku śmierci, który sięga dziesięcioleci wstecz.