Went Like It Came

Zawartość książki:

Każdy z tych wierszy jest swego rodzaju opowieścią o opowieściach. Zatłoczone miasto zostaje poddane przymusowemu zamknięciu. W wojnie plotek i teorii spiskowych tożsamości są kradzione, a zmiennokształtni outsiderzy infiltrują miejskie parki. Nowe lenna konsolidują się pod znakiem wszechobecnego niepokoju. Ujawnia się krajobraz wyschniętych rzek i toksycznych chwastów. W strefie izolacji wszystkie historie rozgrywają się ponownie w umyśle, poprzez wspomnienia, sny lub nieoczekiwane przebłyski na jawie - spektralne wykroczenia, sztuki wystawiane w pustych teatrach, wiadomości ukryte w zatopionych książkach, życia, które mogły zostać przeżyte, ale nie zostały, hermetyczne historie, utracone raje, które wciąż rozwijają się w podziemnej sali projekcyjnej. Historie zawieszają się w końcu na nici melodii, łącząc się w łączące włókno, które trwa nawet w rdzeniu ciszy.

"WENT LIKE IT CAME" Geoffreya O'Briena to porywająca, zachwycająca "zaszyfrowana instrukcja obsługi / wszechświata wymyślonego za twoimi plecami". Prowadząc czytelnika przez labirynt kuszących, ale niestabilnych tajemnic i geografii, O'Brien "nakreśla muskulaturę / nawet tego, czego tu nie ma". W centrum tego dzieła, gdzie zagnieżdżona historia spotyka się z koanem Zen, oferuje nam to, czego nie można zobaczyć, a jedynie wyśpiewać." - Elizabeth T. Gray, Jr.

"Wiersze Geoffreya O'Briena są nawiedzone. Przez kogo lub przez co, można zapytać. Przez duchy wierszy - wierszy, które przychodzą w snach, wierszy, które mogłyby zostać napisane inaczej, wierszy, które nigdy nie zostały napisane, ale wołają, by je usłyszeć. Wiersze te przynoszą nam nieskończenie dopracowaną, błyszcząco szczegółową narrację przesiąkniętą nostalgią - słowne kino wykwintnej krzywdy i czającego się strachu, "sen w opowieści o śnie / będąc bardziej eleganckim niż jakikolwiek kiedykolwiek śniony". Tego dzieła nie można przegapić." - Norman Finkelstein.

Poezja.