Skradzione spojrzenia, zniewolone cienie: Pisanie o filmie, 2002-2012

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają przemyślany i wyrazisty charakter esejów filmowych Geoffreya O'Briena, zwracając uwagę na jego encyklopedyczną wiedzę i wnikliwe obserwacje. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że jego styl jest bardziej powściągliwy i mniej wciągający w porównaniu do bardziej żywiołowych krytyków, takich jak Pauline Kael, co prowadzi do potencjalnego zmęczenia psychicznego podczas czytania wielu esejów jednocześnie.

⬤ Przemyślane i przyjemne w czytaniu
⬤ wyraziste i dowcipne eseje
⬤ encyklopedyczna wiedza
⬤ wnikliwe obserwacje
⬤ wysokiej jakości pisanie
⬤ dobry dodatek dla fanów krytyki filmowej.

⬤ Styl może być zbyt powściągliwy i beznamiętny dla niektórych czytelników
⬤ może prowadzić do zmęczenia psychicznego po kilku esejach
⬤ brakuje emocji i prowokacyjnych stwierdzeń znalezionych w pracach innych krytyków.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Stolen Glimpses, Captive Shadows: Writing on Film, 2002-2012

Zawartość książki:

„Oglądamy to, co porusza się szybko z platformy, która również porusza się szybko” - pisze Geoffrey O'Brien na początku książki »Stolen Glimpses, Captive Shadows«.

Ta kolekcja - zbierająca to, co najlepsze z dekady pisania o filmie przez jednego z naszych najbardziej odważnych i pomysłowych krytyków - swobodnie rozciąga się na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość filmów, od pierwotnej wizualnej poezji ery niemej po oszałamiające permutacje łączącej się ery cyfrowej. Oto 38 esejów na temat współczesnych hitów, takich jak Spider-Man i Raport mniejszości; ostatnich innowacyjnych triumfów, takich jak Drzewo życia i Bestie z południowej dziczy; oraz zawiłości tworzenia mitów gatunkowych, od chińskich filmów sztuk walki po klasyki horroru Vala Lewtona.

O'Brien bada wizjonerską sztukę klasycznych twórców filmowych - Von Sternberga, Foda, Cocteau, Kurosawy, Godarda - oraz implikacje tak różnorodnych najnowszych dzieł, jak Farenheit 9/11, Pasja Chrystusa i The Sopranos. Każdy z tych utworów zwraca uwagę na zawsze zaskakujące przecięcia między życiem na ekranie a prawdziwym życiem oraz na sposób, w jaki film od samego początku kształtował nasze poczucie pamięci i historii.