Ocena:
Książka Wendy Carlos „Switched-On Bach” zebrała mieszane recenzje, niektórzy czytelnicy doceniają jej osobiste i dziwaczne podejście, podczas gdy wielu innych krytykuje ją za brak dogłębnej analizy samej muzyki, a zamiast tego skupia się głównie na poglądach autorki na tożsamość płciową i osobistych anegdotach.
Zalety:Niektórzy czytelnicy uważają książkę za zabawną i wnikliwą, doceniając jej kreatywną krytykę i osobisty charakter. Zauważono, że książka może być przyjemna, jeśli czyta się ją ze zrozumieniem jej subiektywnej natury.
Wady:Wielu recenzentów jest rozczarowanych, ponieważ książka nie dostarcza istotnych informacji na temat „Switched-On Bach” lub wkładu Wendy Carlos w muzykę elektroniczną. Krytycy opisują ją jako samolubną, wypełnioną nieistotnymi szczegółami i skupioną głównie na życiu autorki, a nie na albumie. Zalecają poszukanie innych źródeł w celu uzyskania dokładnych informacji o Carlos i jej twórczości.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Tak wiele, popularnie i naukowo, napisano o syntezatorze, Bobie Moogu i jego markowym instrumencie, a nawet Wendy Carlos, muzyku, który uczynił ten instrument sławnym.
Nikt jednak nie zbadał znaczenia technologii szpiegowskiej, zimnej wojny i płci Carlos dla tej niezwykle ważnej innowacji. Poprzez postkolonialną soczewkę feministycznych studiów nad nauką i technologią, Roshanak Kheshti angażuje się w czytanie muzyki Carlosa w tym genderowym kontekście.
Skupiając się na Switched-On Bach (najlepiej sprzedającym się nagraniu muzyki klasycznej wszechczasów), książka ta bada znaczenie płci dla fenomenalnego sukcesu albumu - i, w rezultacie, syntezatora Mooga.
