Wędrujący Grecy: Starożytna grecka diaspora od epoki Homera do śmierci Aleksandra Wielkiego

Opinie czytelników

Książka zawiera uporządkowaną analizę życia Greków, którzy nie zostali objęci polityką, kategoryzując ich na różne grupy i omawiając ich doświadczenia poprzez ograniczone starożytne odniesienia historyczne. Chociaż oferuje stymulujące badanie i cenne spostrzeżenia, niektórzy czytelnicy mogą uznać jej styl literacki za akademicki i nieodpowiadający ich gustom.

⬤ Zorganizowana i przejrzysta prezentacja informacji
⬤ zapewnia analityczny opis nieopowiedzianych historii niespolaryzowanych Greków
⬤ korzystne zarówno dla naukowców, jak i ogólnych czytelników
⬤ zawiera interesujące dodatki i prowokujące do myślenia pytania.

⬤ Styl literacki przypomina wypracowanie uniwersyteckie, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom
⬤ niektórzy mogą uznać współczesne porównania za nieprzydatne
⬤ nie jest wciągająca dla wszystkich, na co wskazuje trzygwiazdkowa ocena czytelnika.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wandering Greeks: The Ancient Greek Diaspora from the Age of Homer to the Death of Alexander the Great

Zawartość książki:

Większość autorów klasycznych i współczesnych historyków przedstawia starożytny świat grecki jako zasadniczo stabilny, a nawet statyczny, po zakończeniu tak zwanego ruchu kolonizacyjnego. Robert Garland dowodzi jednak, że Grecy byli bardzo mobilni, że ich ruch był niezbędny dla przetrwania, sukcesu i trwałości ich społeczeństwa, a wędrówka stała się cechą charakterystyczną ich kultury.

Zajmując się zaniedbanym, ale istotnym tematem, Wandering Greeks koncentruje się na diasporze dziesiątek tysięcy ludzi między około 700 a 325 rokiem pne, pokazując stopień, w jakim Grecy byli zmuszeni do opuszczenia swoich domów z powodu wstrząsów politycznych, ucisku, ubóstwa, działań wojennych lub po prostu chęci poprawy siebie. Próbując wniknąć w sposób myślenia tych wędrowców, książka dostarcza wnikliwego i sympatycznego opisu tego, co dla starożytnych Greków oznaczało rozstanie się ze wszystkimi i wszystkim, co było im drogie, rozpoczęcie nowego życia w innym miejscu - a nawet stanie się bezdomnym, żyjącym na otwartej drodze lub na pełnym morzu bez końca ich podróży.

Każdy rozdział identyfikuje konkretny rodzaj "wędrowca", w tym zamorskiego osadnika, deportowanego, ewakuowanego, ubiegającego się o azyl, uciekiniera, migranta ekonomicznego i wędrowca, a książka odnosi się również do repatriacji i idei "przenośnego polis". Rezultatem jest żywy i unikalny portret starożytnej Grecji jako kultury przesiedleńców.