Wędrując do domu: Długi spacer przez najbardziej obiecujące ziemie Ameryki

Opinie czytelników

„Wędrówka do domu” Billa McKibbena przeplata wędrówkę przez Adirondacks z refleksjami na temat przyrody, społeczności i ekologii. Książka została pochwalona za osobisty związek z ziemią i ludźmi, których opisuje, oferując pełne nadziei spojrzenie na lekkie życie w złożonym świecie. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za pozbawioną głębi i struktury, krytykując osobiste okoliczności autora i prostotę narracji.

Książka opisywana jest jako osobista, realistyczna i pełna nadziei, dostarczająca praktycznych spostrzeżeń na temat zrównoważonego życia. Powiązania McKibbena z lokalnymi rolnikami i zagrodnikami, wraz z jego głęboką miłością do natury, dobrze współgrają z wieloma czytelnikami. Opisy Adirondacks i postaci napotkanych podczas podróży są szczególnie wciągające. Służy jako delikatne przypomnienie piękna życia na wsi i znaczenia zarządzania środowiskiem.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książce brakuje głębi, często opisując ją jako cienką lub uproszczoną. Pojawiły się skargi na zbytnie skupienie się na życiu osobistym McKibbena i postrzegany brak pełnego rozwinięcia szerszych tematów. Co więcej, niektórzy uznali tekst za mniej wciągający w porównaniu do innych autorów z tego gatunku, takich jak Bill Bryson. Kilku czytelników stwierdziło, że książka była nudna lub nie wyróżniała się niczym szczególnym, z pragnieniem większej ilości wędrówek, a mniej dyskursu informacyjnego.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wandering Home: A Long Walk Across America's Most Hopeful Landsca

Zawartość książki:

McKibben jest) wspaniałym pisarzem, który głęboko myśli o środowisku, kocha tę część kraju i wie, jak być pierwszorzędnym towarzyszem podróży”. -- Entertainment Weekly

W Wędrówce do domu, jednej ze swoich najbardziej osobistych książek, Bill McKibben zaprasza czytelników na wędrówkę z jego obecnego domu w Vermont do dawnego domu w Adirondacks. Ujawnia w niej, że motywacja jego beznamiętnego aktywizmu na rzecz ochrony środowiska nie jest górnolotna czy abstrakcyjna, ale tak namacalna, jak jeziora i lasy, które eksplorował w wieku dwudziestu lat, te same lasy, w których dziś mieszka z rodziną.

W trakcie swojej podróży McKibben spotyka się ze starymi przyjaciółmi i pokrewnymi duszami, w tym aktywistami, pisarzami, rolnikami ekologicznymi, winiarzem, pszczelarzem i studentami studiów środowiskowych, wszyscy w kontakcie z naturą i zaangażowani w jej ochronę. Dla McKibbena nie ma lepszego miejsca niż te lasy, aby wypracować równowagę między tym, co dzikie i uprawiane, jednostką i globalną społecznością oraz odkryć odpowiedzi na wyzwania stojące dziś przed naszą planetą.