Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka otrzymała przytłaczająco pozytywne recenzje, podkreślające jej głębię jako historycznego opisu Irlandii poprzez osobiste doświadczenia autora. Czytelnicy doceniają wciągający styl pisania O'Toole'a, żywe narracje historyczne i powiązania między historią osobistą a narodową. Niektórzy czytelnicy uznali jednak, że część książki jest gęsta i czasami nużąca, szczególnie w dyskusjach politycznych i gospodarczych.
Zalety:⬤ Fenomenalny i wnikliwy styl pisania z luksusową prozą i głębią.
⬤ Bogaty kontekst historyczny, który przeplata osobiste doświadczenia z wydarzeniami krajowymi.
⬤ Oferuje jasne zrozumienie złożonych tematów związanych ze współczesną historią Irlandii.
⬤ Wciągająca i edukacyjna zarówno dla Irlandczyków, jak i osób zainteresowanych Irlandią.
⬤ Zapewnia transformacyjne spojrzenie, które zachęca do refleksji nad społeczeństwem i polityką.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że sekcje książki są zbyt długie i mogłyby być bardziej zwięzłe.
⬤ Niektóre rozdziały poświęcone polityce i ekonomii mogą wydawać się nudne lub nużące dla niektórych czytelników.
⬤ Rozczarowanie ze strony czytelników, którzy chcieli więcej osobistych anegdot lub konkretnych treści związanych z ich własną historią.
(na podstawie 95 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
We Don't Know Ourselves: A Personal History of Modern Ireland
Zawartość książki:
Fintan O'Toole urodził się w roku, w którym rozpoczęła się rewolucja. Był rok 1958, a irlandzki rząd - zrozpaczony, ponieważ wszyscy młodzi ludzie wyjeżdżali - otworzył kraj na zagraniczne inwestycje i kulturę popularną. Tak rozpoczął się trwający dekady eksperyment z irlandzką tożsamością narodową. W We Don't Know Ourselves O'Toole, jeden z najbardziej wytrawnych stylistów anglojęzycznego świata, wplata swoje własne doświadczenia w irlandzkie zmiany społeczne, kulturowe i gospodarcze, pokazując, jak Irlandia, w ciągu zaledwie jednego życia, przeszła od reakcyjnego "zaścianka" do niemal całkowicie otwartego społeczeństwa - być może najbardziej zdumiewającej transformacji narodowej we współczesnej historii.
Urodzony w rodzinie robotniczej na przedmieściach Dublina, O'Toole służył jako ministrant i uczęszczał do szkoły Braci Chrześcijan, podobnie jak jego przodkowie. Był zafascynowany amerykańskimi westernami, które nagle pojawiły się w irlandzkiej telewizji, a które nie były tak odległe od jego własnych doświadczeń, biorąc pod uwagę, że głównym eksportem Irlandii była wołowina, a stada bydła wciąż nie były rzadkością na dublińskich ulicach. Westerny były jednak zapowiedzią tego, co miało nadejść. O'Toole opowiada o niegdyś niewyobrażalnym upadku wszechpotężnego Kościoła katolickiego, obalonego przez skandal i aktywizm zwykłych Irlandczyków, w szczególności kobiet. Opowiada o przerażającej przemocy podczas konfliktów w Irlandii Północnej, które doprowadziły większość Irlandczyków do odrzucenia brutalnego nacjonalizmu. W opowieści O'Toole'a Ameryka stała się punktem odniesienia, począwszy od wizyty Johna F. Kennedy'ego w 1963 roku, kiedy to wkrótce zamęczony amerykański prezydent został powitany jak rodzony syn, aż po pojawienie się irlandzkiego sektora technologicznego pod koniec lat 90-tych, napędzanego przez amerykańskie korporacje, które skierowały Irlandię na ścieżkę prowadzącą do szczególnej katastrofy podczas kryzysu finansowego w 2008 roku.
Niezwykle współczujący, a jednocześnie wymagający obserwator, O'Toole w kuszącej prozie uchwycił specyficzny irlandzki nawyk "celowej niewiedzy", który pozwolił mitom narodowej wielkości przetrwać nawet wtedy, gdy fundamenty się rozpadały. Czterdzieści lat w tworzeniu, Nie znamy siebie to przełomowe dzieło, pamiętnik i historia narodowa, która ostatecznie ujawnia, jak te dwa tryby są splecione dla nas wszystkich.
