Futurist Conditions: Imagining Time in Italian Futurism
Włoski futuryzm wizualizował różne rodzaje ruchu, które były zakorzenione we wszechobecnych siłach kinetycznych i motoryzacyjnych generowanych w okresie dramatycznej modernizacji na początku XX wieku.
Jednak, jak pokazuje obszerne intelektualne i historyczne badanie Davida Mathera, to kamera - a nie silnik - okazała się głównym wynalazkiem, z którym mierzono wiele futurystycznych pomysłów i praktyk. Obalając kilka błędnych przekonań na temat zainteresowania włoskiego futuryzmu destrukcyjnymi i niszczycielskimi skutkami technologii, Futurist Conditions zapewnia odświeżającą aktualizację historycznej narracji, argumentując, że formalne i konceptualne podejście futurystycznych artystów wizualnych przeorientowało potencjalnie dehumanizujące skutki zmechanizowanych obrazów w kierunku bardziej humanizujących, duchowych celów.
Poprzez ciągłą analizę dzieł sztuki i pism Umberto Boccioniego, Giacomo Balli i braci Bragaglia, datowanych na pierwszą dekadę po założeniu ruchu w 1909 roku, Opisana przez Mathera ich obsesja na punkcie ruchu kinetycznego obraca się wokół debaty z 1913 roku na temat miejsca i względnego znaczenia fotografii wśród tradycyjnych mediów artystycznych - debaty, której kulminacją było wydalenie Bragaglia, ale która również wywołała szereg produktywnych reakcji innych futurystycznych artystów na zmieniające się na świecie warunki społeczne, polityczne i gospodarcze.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)