Ocena:

Książka zawiera szczegółowy opis mniej znanej brytyjskiej kampanii podczas wojen napoleońskich, szczególnie podkreślając wpływ chorób na wysiłek wojskowy. Autor, Howard, wykorzystuje różnorodne źródła archiwalne i oferuje wgląd w skutki gorączki Walcheren, wyróżniając tę pracę na tle innych. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że można było zapewnić bardziej zrównoważoną relację między operacjami morskimi i lądowymi.
Zalety:Dogłębna analiza kampanii Walcheren, nacisk na wpływ choroby na wojsko, wykorzystanie obszernych materiałów archiwalnych do dokładnej narracji.
Wady:Ma tendencję do wyolbrzymiania francuskich możliwości, bardziej skupia się na działaniach morskich niż wojskowych, niektórzy czytelnicy uważają, że pomija ważne fakty i jest nieco rozczarowująca.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Walcheren 1809: Scandalous Destruction of a British Army
W lipcu 1809 roku, gdy holenderskie wybrzeże było pistoletem trzymanym na muszce Anglii, największe brytyjskie siły ekspedycyjne, jakie kiedykolwiek zebrano, ponad 40 000 ludzi i około 600 statków, zacumowały u wybrzeży Kent i popłynęły na wyspę Walcheren w ujściu rzeki Scheldt. Po początkowym sukcesie ekspedycja utknęła w martwym punkcie, a gdy ospały dowódca wojskowy, Lord Chatham, był w konflikcie z opiniotwórczym starszym dowódcą marynarki wojennej, Sir Richardem Strachanem, żołnierze umierali na tajemniczą chorobę zwaną gorączką Walcheren.
Prawie wszystkie 4 000 zabitych w kampanii padło ofiarą choroby. Skalda została ewakuowana, a po powrocie do domu przeprowadzono skandaliczne dochodzenie parlamentarne. Gorączka Walcheren rzuciła jeszcze dłuższy cień.
Sześć miesięcy później 11 000 żołnierzy nadal było zarejestrowanych jako chorych. W 1812 roku Wellington narzekał, że konstytucja jego wojsk została znacznie zachwiana przez Walcheren.
RECENZJE Dla każdego, kto miał żołnierza lub marynarza w Walcheren, ta książka dobrze opowiada historię, wyjaśniając wraz z dokumentacją, jak szczegóły mogą się różnić w innych historiach (zwłaszcza w Historii armii brytyjskiej Fortesque'a). Dla badaczy bibliografia oficjalnych dokumentów i identyfikacja licznych ocalałych pamiętników jest doskonała.” »Forum FGS«.