Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Toward a Psychology of Art” autorstwa Rudolfa Arnheima to zbiór esejów i wykładów, które zapewniają wnikliwy przegląd badań Arnheima w dziedzinie psychologii sztuki. Chociaż książka jest uważana za niezbędną literaturę w edukacji artystycznej, jest znana z tego, że jest trudną lekturą.
Zalety:⬤ Oferuje cenne informacje i spostrzeżenia
⬤ uważana za niezbędną dla edukacji artystycznej
⬤ zapewnia kompleksowy przegląd badań Arnheima
⬤ zawiera godne uwagi eseje na tematy takie jak proporcja i związek między funkcją a ekspresją w sztuce i projektowaniu.
Wady:⬤ Może być trudną lekturą
⬤ może wymagać słownika
⬤ niektóre recenzje wspominają, że jest rozwlekła i ma tendencję do meandrowania.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Toward a Psychology of Art: Collected Essays
Zawartość książki:
Ze Wstępu:
Artykuły zebrane w tej książce opierają się na założeniu, że sztuka, jak każda inna aktywność umysłu, podlega psychologii, jest dostępna do zrozumienia i potrzebna do każdego kompleksowego badania funkcjonowania umysłowego. Autor uważa ponadto, że nauka psychologii nie ogranicza się do pomiarów w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych, ale musi obejmować wszelkie próby uzyskania uogólnień za pomocą faktów tak dokładnie ustalonych i pojęć tak dobrze zdefiniowanych, jak pozwala na to badana sytuacja. Dlatego też wyniki badań psychologicznych przedstawione lub przywołane w tych artykułach sięgają od eksperymentów dotyczących percepcji kształtu lub obserwacji prac plastycznych dzieci do szerokich rozważań na temat natury obrazów lub inspiracji i kontemplacji. Zakłada się również, że każdy obszar psychologii ogólnej wymaga zastosowania w sztuce. Badanie percepcji odnosi się do efektów kształtu, koloru, ruchu i ekspresji w sztukach wizualnych. Motywacja rodzi pytanie, jakie potrzeby są zaspokajane przez produkcję i odbiór sztuki. Psychologia normalnej i zaburzonej osobowości poszukuje w dziełach sztuki przejawów indywidualnych postaw. Psychologia społeczna odnosi się do artysty i jego wkładu w życie innych ludzi. Systematyczna książka na temat psychologii sztuki musiałaby zbadać odpowiednie prace we wszystkich tych obszarach.
Moje artykuły nie są niczym podobnym. Wynikają one ze spojrzenia i zainteresowań jednego człowieka i relacjonują to, co mu się przydarzyło. Są one prezentowane razem, ponieważ okazują się dotyczyć ograniczonej liczby wspólnych tematów. Często, ale nieumyślnie, wskazówka w jednym artykule jest rozszerzana do pełnej ekspozycji w innym, a różne zastosowania jednej i tej samej koncepcji znajdują się w różnych artykułach. Mogę mieć tylko nadzieję, że wiele nakładających się na siebie elementów będzie działać jako jednoczące wzmocnienie, a nie jako powtórzenia. Artykuły te reprezentują znaczną część dorobku ćwierćwiecza, podczas którego miałem przywilej mieszkać, studiować i uczyć w Stanach Zjednoczonych. Dla mnie są one nie tyle etapami rozwoju, co stopniowym określaniem stanowiska. Z tego powodu pogrupowałem je systematycznie, a nie chronologicznie. Z tego samego powodu nie zawahałem się zmienić słów, które napisałem lata temu, gdy uznałem, że mogę wyjaśnić ich znaczenie. Pozbawiony pierwotnej zażyłości z treścią, podszedłem do tekstu jako nieprzygotowany czytelnik, a kiedy się potknąłem, próbowałem naprawić drogę. W niektórych przypadkach przekształciłem całe sekcje, nie po to, by je zaktualizować, ale w nadziei, że lepiej wyrażą to, co miałem na myśli w tamtym czasie.
Niektóre z wcześniejszych artykułów doprowadziły do powstania mojej książki, Sztuka i percepcja wizualna, która została napisana w 1951 roku i po raz pierwszy opublikowana w 1954 roku - sekcje artykułów na temat abstrakcji percepcyjnej, teorii ekspresji Gestalt i Henry'ego Moore'a zostały włączone do tej książki. Inne kontynuowały tam, gdzie książka się skończyła, na przykład próby wyraźniejszego opisania symboliki przekazywanej przez formę wizualną. Krótki fragment na temat inspiracji dostarczył treści do rozdziału wprowadzającego na temat kreatywności w mojej najnowszej książce, Picasso's Guernica. Wreszcie, czytając ponownie ten materiał, byłem zaskoczony, jak wiele fragmentów wskazuje na to, co kształtuje się jako moje następne zadanie, a mianowicie przedstawienie myślenia wizualnego jako powszechnego i niezbędnego sposobu produktywnego rozwiązywania problemów w każdej ludzkiej działalności. Dziesięć artykułów w tej książce zostało po raz pierwszy opublikowanych w Journal of Aesthetics and Art Criticism. Wspomnienie o tym jest wyrazem mojego długu wobec jedynego naukowego czasopisma w Stanach Zjednoczonych poświęconego teorii sztuki. W szczególności Thomas Munro, jego pierwszy redaktor, okazał wielkie zaufanie do wkładu psychologii. Sprawił, że poczułem się jak w domu.
