W stronę bezsłonecznego morza

Oryginalny tytuł:

Down to the Sunless Sea

Zawartość książki:

Down to the Sunless Sea bada czas spędzony przez Coleridge'a w Gibraltarze, na Malcie, Sycylii i we Włoszech kontynentalnych, gdzie planował odzyskać zdrowie, uciec od szponów opium i czerpać inspirację z krajobrazu; jednak rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Po krótkim pobycie w Gibraltarze Coleridge przybył na Maltę, gdzie poznał brytyjskiego gubernatora Alexandra Balla.

Zadomowił się w maltańskim życiu, początkowo przyjmując rolę pełniącego obowiązki podsekretarza. Podróżując na Sycylię, Coleridge podziwiał krajobrazy wyspy, ale był wstrząśnięty odkryciem, że mak opiumowy był ważną lokalną uprawą. Morze Śródziemne nie okazało się rozwiązaniem jego uzależnienia.

Odwiedził konsula G.

F. Leckie'ego i został zaproszony do domu w miejscu greckiej willi Timoleona.

Poeta zwiedził zabytki Syrakuz, a w operze spotkał sopranistkę Annę-Cecilię Bertozzi, niemal ulegając jej urokowi. Po powrocie na Maltę zaoferowano mu pokoje. W budynku Skarbu (obecnie Casino Maltese) i objął stanowisko sekretarza publicznego.

Prawne oświadczenia w języku włoskim noszą podpis Coleridge'a. Pozostawiając za sobą sprawy państwowe, dryfował po Półwyspie Apenińskim, angażując się w koterię artystycznych ex-patentów w Rzymie. Jego apatyczne, połowiczne i finansowo zawstydzone próby Grand Tour obejmowały wąską ucieczkę przed francuskimi żołnierzami.

Śródziemnomorski pobyt Coleridge'a wpłynął na jego życie i pisarstwo, nie wspominając o jego zdrowiu, które wyraźnie podupadło, prowadząc do jego ostatnich lat w Highgate pod dachem zaprzyjaźnionego lekarza. Down to the Sunless Sea to literacka refleksja nad faktem, że wypełnione słońcem Morze Śródziemne nie było tonikiem, który sobie wyobrażał.