W stronę

Opinie czytelników

Zbiór poezji Moiry Linehan „Toward” jest znany ze swojej trzewnej, uduchowionej i sugestywnej natury. Wiersze poruszają tematy żałoby, piękna oraz wzajemnych powiązań życia i straty, często wykorzystując bogate obrazy zaczerpnięte ze świata przyrody. Czytelnicy doceniają jej prosty, ale głęboki styl, który rezonuje z emocjami i wspólnymi ludzkimi doświadczeniami.

Wiersze opisywane są jako zapierające dech w piersiach, poruszające i bogate w obrazy. Skutecznie oddają zestawienie smutku i piękna, wykorzystując naturę jako potężne tło. Tekst jest przystępny i zrozumiały, dzięki czemu nadaje się do nauczania poezji. Wielu czytelników czuło osobisty związek z tematami, zwłaszcza tymi związanymi ze stratą i wspomnieniami.

Niektórzy recenzenci wspomnieli, że zbiór może nie koncentrować się wyłącznie na Irlandii, pomimo jego tematycznego podtekstu, co może być mylące dla niektórych czytelników. Ponadto, choć większości podobała się prostota, niektórym mogło brakować złożoności lub głębi.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Toward

Zawartość książki:

W swoim nowym zbiorze, Toward, poetka Moira Linehan przekonuje nas, że krajobraz jest przeznaczeniem. Wraz z rozwojem książki poznajemy lądowe i morskie krajobrazy dzikiej południowo-zachodniej Irlandii, wyspy północno-zachodniego Pacyfiku w Ameryce, dom poetki w Massachusetts, a następnie wracamy do ziemi na północ od Dublina.

Oko i wyobraźnia poety wychwytują liryczne, dźwiękowe i obrazowe szczegóły tych miejsc. Wpleciona jest w to również ich historia: głód, czasy przemysłu wielorybniczego, genealogia ojca autora. Ale poza tymi historiami i obrazami, sercem tego zbioru jest zaginiony kochanek poety - obecność nawiedzająca zarówno krajobraz, jak i pamięć.

Tworząc język i wykorzystując jego możliwości, autorka poszukuje tego, co najbardziej elementarne w każdym miejscu - fizycznym lub emocjonalnym - w którym się znajduje. Jak pokazuje literatura podróżnicza, a zwłaszcza pielgrzymkowa, bycie w ruchu może stać się podróżą do własnego wnętrza.

Oto wiersze, które są tego świadectwem, wiersze refleksji nad tym, jak inni w ciągłych podróżach utrzymali kurs. Oto wiersze o tym, jak ta poetka dotarła do miejsc, jak mówi w wierszu „In This Habitable Desert”, których nawet sobie nie wyobrażała.

Toward zabiera czytelnika ze sobą do tych miejsc.