W stronę

Opinie czytelników

Książka Moiry Linehan „Toward” to zbiór wierszy poruszających tematy żałoby, natury i piękna życia. Jest chwalona za emocjonalną głębię, żywe obrazy i refleksyjną prostotę. Czytelnicy doceniają zdolność poety do przekazywania głębokich doświadczeń za pomocą zrozumiałego i przystępnego języka. Celebrując życie i wspomnienia, wiersze konfrontują się również z poczuciem straty i samotności.

Książka zawiera trzewną i uduchowioną poezję, z bogatymi obrazami, które oddają piękno natury i ludzkich doświadczeń. Czytelnicy uznają wiersze za przystępne, poruszające i odzwierciedlające głębokie emocje. Zdolność Linehan do powiązania osobistego żalu z szerszymi tematami rezonuje z wieloma, a jej język jest chwalony za prostotę i głębię.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na żalu i stracie jest czasami ciężkie lub przytłaczające. Wiersze są refleksyjne i mogą nie spodobać się tym, którzy szukają bardziej optymistycznych lub zróżnicowanych tematów. Ponadto, w doświadczeniach rozmówcy zauważalne jest poczucie izolacji, które może nie współgrać ze wszystkimi odbiorcami.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Toward

Zawartość książki:

W swoim nowym zbiorze, Toward, poetka Moira Linehan przekonuje nas, że krajobraz jest przeznaczeniem. Wraz z rozwojem książki poznajemy lądowe i morskie krajobrazy dzikiej południowo-zachodniej Irlandii, wyspy północno-zachodniego Pacyfiku w Ameryce, dom poetki w Massachusetts, a następnie wracamy do ziemi na północ od Dublina.

Oko i wyobraźnia poety wychwytują liryczne, dźwiękowe i obrazowe szczegóły tych miejsc. Wpleciona jest w to również ich historia: głód, czasy przemysłu wielorybniczego, genealogia ojca autora. Ale poza tymi historiami i obrazami, sercem tego zbioru jest zaginiony kochanek poety - obecność nawiedzająca zarówno krajobraz, jak i pamięć.

Tworząc język i wykorzystując jego możliwości, autorka poszukuje tego, co najbardziej elementarne w każdym miejscu - fizycznym lub emocjonalnym - w którym się znajduje. Jak pokazuje literatura podróżnicza, a zwłaszcza pielgrzymkowa, bycie w ruchu może stać się podróżą do własnego wnętrza.

Oto wiersze, które są tego świadectwem, wiersze refleksji nad tym, jak inni w ciągłych podróżach utrzymali kurs. Oto wiersze o tym, jak ta poetka dotarła do miejsc, jak mówi w wierszu „In This Habitable Desert”, których nawet sobie nie wyobrażała.

Toward zabiera czytelnika ze sobą do tych miejsc.