Ocena:

Recenzje książki Jona Sumidy „In Defence of Naval Supremacy”, która analizuje brytyjską potęgę morską i jej innowacje technologiczne na początku XX wieku, są zróżnicowane. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej głębię i analizę historyczną, inni krytykują jej przestarzałe argumenty i skomplikowaną prezentację.
Zalety:Książka jest chwalona za dogłębną analizę brytyjskiej polityki morskiej, w szczególności czynników finansowych i technologicznych mających na nią wpływ. Wielu czytelników uważa ją za cenne źródło informacji dla badaczy zainteresowanych historią marynarki wojennej. Jest uznawana za imponujące wysiłki badawcze i głębię intelektualną, próbując zmierzyć się ze złożonymi kwestiami historycznymi i zapewniając szczegółowy wgląd w technologie kontroli ognia marynarki wojennej.
Wady:Książka jest krytykowana za to, że jest przestarzała o 25 lat, a kilka argumentów zostało podważonych i zdyskredytowanych przez nowsze badania. Czytelnicy uznali ją za gęstą i trudną do przeczytania, nazywając ją „żmudną” ze względu na szczegółowe i skomplikowane narracje. Interpretacja kluczowych postaci i wydarzeń historycznych została zakwestionowana, co sugeruje, że Sumida mógł błędnie przedstawić istotne aspekty historii marynarki wojennej, co podważa niektóre z jego głównych argumentów.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
In Defence of Naval Supremacy: Finance, Technology, and British Naval Policy, 1889-1914
W swojej przełomowej pracy, In Defence of Naval Supremacy, Sumida przedstawia prowokacyjną i autorytatywną rewizjonistyczną historię genezy, natury i konsekwencji rewolucji Dreadnought z 1906 roku.
Opierając się na intensywnych i szeroko zakrojonych badaniach archiwalnych, książka stara się wyjaśnić istotne kwestie finansowe i techniczne, które pozwalają czytelnikom obserwować złożoną grę czynników fiskalnych, technicznych, strategicznych i osobistych, które ukształtowały przebieg brytyjskiego procesu decyzyjnego w marynarce wojennej w krytycznym ćwierćwieczu poprzedzającym wybuch I wojny światowej.