Ocena:
Recenzje „Decoding Clausewitz” podkreślają, że profesor Sumida zapewnia cenne uzupełnienie złożonego dzieła Clausewitza „O wojnie”. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i niezbędną do zrozumienia idei Clausewitza, inni uznali ją za trudną do przeczytania i niewystarczająco wciągającą. Książka jest chwalona za wyjaśnienie nieporozumień i zaoferowanie głębszej analizy teorii Clausewitza.
Zalety:Jasna ekspozycja złożonych idei Clausewitza, pomocna w korygowaniu powszechnych błędnych interpretacji, zapewnia dogłębną analizę i zrozumienie „O wojnie”, cenne dla profesjonalistów wojskowych i studentów.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną do zrozumienia i zauważyli, że nie przewyższa ona oryginalnego dzieła Clausewitza.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Decoding Clausewitz: A New Approach to on War
Przez prawie dwa stulecia O wojnie Carla Phillipa Gottfrieda von Clausewitza (1780-1831) była biblią dla mężów stanu i wojskowych, strategów, teoretyków i historyków zajmujących się konfliktami zbrojnymi. Jest źródłem słynnego aforyzmu, że wojna jest przedłużeniem polityki innymi środkami, była szeroko czytana i dyskutowana. Ale, jak pokazuje Jon Sumida w tym odważnym nowym spojrzeniu na opus magnum Clausewitza, jego pełne znaczenie wymykało się większości czytelników - aż do teraz.
Podchodząc do klasyki Clausewitza jak do zakodowanego tekstu, Sumida rozszyfrowuje to tajemnicze arcydzieło i oferuje bardziej produktywny sposób patrzenia na źródła i ewolucję myśli autora. Sumida argumentuje, że On War powinno być postrzegane jako znacznie bardziej kompletne i spójne niż przypuszczano. Co więcej, podważa pogląd, że On War jest próbą wyjaśnienia natury konfliktu zbrojnego poprzez sformułowanie abstrakcyjnych teorii.
Jak twierdzi Sumida, głównym celem Clausewitza było praktyczne nauczanie wojskowych i politycznych przywódców swojego kraju. Aby osiągnąć ten cel, Clausewitz wymyślił metodę odtwarzania psychologicznych trudności wysokiego dowództwa w celu promowania mocy intuicji, które jego zdaniem były niezbędne do skutecznego podejmowania decyzji strategicznych. Ponadto Sumida argumentuje, że podstawową propozycją strategiczną Clausewitza jest to, że obrona jest silniejszą formą wojny niż ofensywa. Koncepcja ta, jak twierdzi Sumida, musi być zrozumiana, aby zrozumieć stanowisko Clausewitza w sprawie wojny absolutnej i prawdziwej, wojny partyzanckiej oraz związku wojny z polityką.
Przełomowa krytyka Sumidy poparta jest badaniem doświadczeń pruskiego oficera podczas wojen napoleońskich, wcześniejszymi ważnymi teoretycznymi i historycznymi badaniami nad Clausewitzem i jego pismami, a także współczesnymi pracami filozoficznymi i naukowymi, które mają wiele wspólnego z twórczym przewodnikiem Clausewitza do rozważenia praktyki strategicznej.
Książka Sumidy, będąca ważnym studium historii intelektualnej i wojskowej, zapewnia prowokacyjne i przede wszystkim łatwo zrozumiałe potraktowanie wcześniej niedostępnego klasyka. Z pewnością stanie się niezbędną lekturą dla wszystkich wojskowych profesjonalistów i poważnych studentów myśli wojskowej.
