W domu mojego strachu: Pamiętnik

Opinie czytelników

Recenzje książki „In the House of My Fear” autorstwa Joela Agee'a prezentują spolaryzowane poglądy. Wielu czytelników chwali książkę jako niezwykły i pomysłowy pamiętnik, który genialnie oddaje istotę kultury lat 60. i 70., wypełniony wnikliwymi refleksjami i fascynującymi narracjami. Inni jednak krytykują ją za skupienie się na pozornie trywialnych aspektach epoki, w szczególności na tematach związanych z seksem i narkotykami, uznając ją za nieciekawą i sugerując, że brakuje jej głębi. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że głęboko rezonuje z niektórymi odbiorcami, szczególnie tymi, którzy doświadczyli epoki z pierwszej ręki, pozostawiając innych rozczarowanych.

Kreatywny i pomysłowy styl pisania, żywe obrazy przypominające sny, przejmujący portret epoki lat 60., wnikliwe refleksje na temat kultury i samopoznania, wciągająca fabuła i unikalne spojrzenie na ważny okres w historii Ameryki.

Niektórzy czytelnicy uważają treść za nieciekawą i krytykują skupienie się na seksie i narkotykach, czując, że brakuje jej głębi i dojrzałości. Powolny początek może niektórych zniechęcić, a subiektywne doświadczenia autora mogą zrazić osoby niezaznajomione z kontekstem kulturowym.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

In the House of My Fear: A Memoir

Zawartość książki:

Wiosną 1964 roku Joel Agee, nie do końca czujący się jak w domu w rodzinnym Nowym Jorku (większość dzieciństwa i młodości spędził za żelazną kurtyną), przypadkowo zażywa sporą dawkę LSD. W jednej chwili zostaje wyrzucony z obrębów artystycznej normalności w wir dziwacznych synchronizacji, symboli i znaków.

Nic już nie jest takie samo. Trzydzieści lat później wytrzeźwiały Joel Agee stawia sobie za zadanie opowiedzenie swoich przygód.

Zaczyna jako pamiętnikarz, ale prawda, której szuka, nie jest tylko prawdą pamięci. Ta książka to misja ratunkowa - aby odnaleźć duchy swojej przeszłości, musi napisać drogę do domu swojego strachu.