Ocena:
Książka obejmuje historię operacyjną samolotu Vultee Vengeance, w szczególności skupiając się na jego wykorzystaniu przez eskadry Commonwealthu podczas II wojny światowej. Chociaż jest chwalona za obszerne badania i głębię, szczególnie w odniesieniu do Indyjskich Sił Powietrznych i różnych eskadr Commonwealthu w teatrze Chiny-Birma-Indie, jest krytykowana za suchą prezentację, niewystarczające pokrycie niektórych eskadr i nieścisłości faktograficzne.
Zalety:⬤ Obszerne badania i dogłębne historie operacyjne
⬤ cenne dla osób zainteresowanych wojną powietrzną w teatrze CBI
⬤ obszerny indeks wymieniający załogi lotnicze z krajów Wspólnoty Narodów
⬤ znaczny nacisk na historie indyjskich eskadr.
⬤ suchy styl pisania
⬤ brak szczegółów na temat osiągów i konserwacji samolotów
⬤ ograniczone pokrycie dla australijskich eskadr
⬤ faktyczne nieścisłości i błędne przedstawienie wydarzeń historycznych
⬤ niektóre sekcje wydają się być przemyśleniami
⬤ nie nadaje się dla modelarzy lub osób poszukujących technicznych spostrzeżeń.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Vultee Vengeance in Battle
Książka ta opisuje niezwykłą karierę bojową amerykańskiego bombowca nurkującego Vultee Vengeance w służbie Królewskich Sił Powietrznych i Indyjskich Sił Powietrznych podczas kampanii w Birmie w latach 1942-45. Ten jednosilnikowy, całkowicie metalowy samolot został zamówiony przez Ministerstwo Zaopatrzenia w najciemniejszych dniach II wojny światowej, kiedy śmiercionośna niemiecka kombinacja Junkers Ju. 87 Stuka i czołgów Panzer podbiła większość Europy w kampanii trwającej zaledwie kilka tygodni, a inwazja na Wielką Brytanię była uważana za nieuchronną.
RAF wynalazł koncepcję bombowca nurkującego w 1917 roku, ale konsekwentnie odrzucał ją w okresie międzywojennym, z obsesją na punkcie ciężkich bombardowań dominującą niemal wyłącznie w oficjalnym myśleniu. Do czasu pojawienia się Vengeance, wciąż niechętny RAF poszukiwał precyzyjnego bombowca, aby zapobiec powtórce japońskich ataków morskich na Oceanie Indyjskim i utworzono sześć eskadr, aby przeciwdziałać temu zagrożeniu. Gdy Japończycy stanęli u granic Birmy i Indii, samoloty te, które nie były już potrzebne do pierwotnej roli, okazały się zdecydowanie najdokładniejszymi bombowcami używanymi przez Brytyjczyków do tego czasu.
Armie alianckie na ziemi, w tym Chindici Orde'a Wingate'a, domagały się ich dalszego używania i uważały je za niezbędne, ale na próżno, a do 1945 roku wszystkie zostały zastąpione. Od tego czasu ich osiągnięcia były ignorowane, fałszowane lub wyszydzane, ale tutaj, na podstawie relacji naocznych świadków i oficjalnych dokumentów, przedstawiamy ich pełną i prawdziwą historię.
