Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Voyaging” autorstwa Rockwella Kenta to wciągająca opowieść przygodowa opisująca jego doświadczenia żeglarskie i trekkingowe w odległych regionach Ziemi Ognistej w latach dwudziestych XX wieku. Łączy w sobie bogate opisy, osobiste spostrzeżenia i piękne ilustracje, ukazując zarówno niebezpieczeństwa, jak i piękno eksploracji w czasach przed nowoczesnymi udogodnieniami.
Zalety:Książka zawiera zapierające dech w piersiach opisy przygód, żywe opisy krajobrazów i poczucie kontekstu historycznego. Unikalne obserwacje i osobiste refleksje Kenta dodają głębi narracji. Ilustracje poprawiają wrażenia z lektury, czyniąc ją atrakcyjną wizualnie. Czytelnicy mogą poczuć się zainspirowani duchem przygody Kenta.
Wady:Niektórzy czytelnicy zauważyli, że styl pisarski Kenta może być pełen rozmachu, co nie każdemu może przypaść do gustu. Ponadto brak nowoczesnych udogodnień podczas jego podróży może sprawić, że przygody będą wydawać się zniechęcające lub niewygodne dla współczesnych czytelników.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Voyaging: Southward from the Strait of Magellan
Zawartość książki:
Jubileuszowy, 75. druk porywającej opowieści o podróży Kenta do Tierra del Fuego.
Rockwell Kent to jeden z najsłynniejszych amerykańskich grafików. Był również zapalonym podróżnikiem. Kent był szczególnie zafascynowany odległymi arktycznymi krainami i często zatrzymywał się na dłuższy czas, aby malować, pisać i poznawać lokalnych mieszkańców. W latach 1918-1935 napisał i zilustrował kilka popularnych książek o swoich podróżach. Voyaging, pierwotnie opublikowana w 1924 roku, to wciągająca historia żeglarskiej podróży Kenta do Tierra del Fuego. Kent jest czarującym pisarzem i bystrym obserwatorem zarówno ziemi, jak i jej mieszkańców. Książka jest pięknie i bogato ilustrowana charakterystycznymi drzeworytami Kenta.
Pierwsze wydanie spotkało się z wielkim uznaniem krytyków. New Republic napisał: „ziemia żyje. Kraina, w której róże są tak duże jak kwiaty słońca, gdzie wichry gryzą ponure klify... Na końcu ziemi znajduje się paradoks karła i olbrzyma”. The Nation powiedział: „Kent uchwycił dzikie piękno tego złowieszczego regionu - żelazne skały otoczone pianą wzburzonych fal, smagane wiatrem drzewa, odległe szczyty pokryte oślepiającym śniegiem; ale z samego serca tego oszałamiającego piękna emanuje poczucie niewidzialnej obecności przerażająco, nieubłaganie wrogiej człowiekowi”.
