Vivia

Opinie czytelników

Książka „Vivia” autorstwa Tanith Lee jest chwalona za pięknie napisaną prozę, bogatą wyobraźnię i nawiedzająco mroczną historię, która zanurza czytelników w nadprzyrodzonej przygodzie. Wielu recenzentów uznało jednak zakończenie za niesatysfakcjonujące i uważało, że niektóre elementy narracji pozostawiły luźne zakończenia. Książka zawiera znaczną przemoc i mroczne tematy, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

⬤ Pięknie napisana
⬤ bogate opisy
⬤ urzekające postacie
⬤ wciągająca historia
⬤ mroczne i pomysłowe motywy
⬤ wywołuje silne emocje
⬤ niezapomniane momenty
⬤ wciągające doświadczenie czytelnicze.

⬤ Niesatysfakcjonujące zakończenie z wieloma pytaniami bez odpowiedzi
⬤ niektóre elementy fabuły i rozwój postaci pozostały nierozwiązane
⬤ zawiera wysoki poziom przemocy i mroczne motywy, które mogą być odstraszające
⬤ niektórzy recenzenci uznali ją za ogólnie niezapomnianą.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Wzięła różę i podniosła ją. Miała dziwny, gorący zapach w chłodzie jaskini. Uderzyła ją w usta i pękła. Poczuła, jak płonąca krew spływa jej po wargach i brodzie. Nie miała smaku, a jednak... Podniosła rękę, w której kubku zebrała się cała krew i wypiła ją. Nie więcej niż wodę. A jednak woda w pragnieniu. To nie była woda, ale owoc. To było wino. Musi mieć więcej... „Będzie więcej” - powiedział.

Tanith Lee pisała grimdark fantasy jeszcze zanim ten gatunek stał się znany. Ziarnista, dzika i mrocznie erotyczna Vivia jest jednym z najmroczniejszych - i najlepszych - dzieł autorki. Immanion Press z dumą przywraca ją do druku w drugim wydaniu.

Vivia, zaniedbana córka okrutnego watażki, odkrywa dziwne, pozbawione światła jaskinie głęboko pod zamkiem swojego ojca. Znajduje tam istotę, którą uważa za żywego boga i w swojej samotności szuka jej przychylności. Po tym, jak wojna i choroby spustoszyły ziemie jej ojca, Vivia zostaje wzięta do niewoli przez hedonistycznego księcia Zulgarisa. Trzymana jako jego konkubina, Vivia intryguje okrutnego, ekscentrycznego księcia. On widzi w jej obojętnej obojętności coś, co pasuje do mroku jego własnej duszy, nieświadomy tego, co kiedyś przywołała i jak ją to zmieniło. Pije krew i żywi się bez wyrzutów sumienia młodymi dziewczętami, które przyprowadza do niej Zulgaris.

W wielkim mieście Starzion Vivia zaczyna rozumieć własną naturę. Dla Zulgarisa jest zabawką, cenioną jak dziwaczne urządzenia, które trzyma w ukrytych pracowniach i niewyobrażalne mutacje ludzkiego ciała, które ukrywa pod swoim pałacem. Ale w tej bezdusznej, barbarzyńskiej krainie, gdzie życie niewiele znaczy, a widmo zarazy nawiedza alejki i rynki nawet największego miasta, okoliczności mogą się bardzo szybko zmienić. Żadne życie nie jest bezpieczne, a zdrada jest na porządku dziennym. Być może w tak brutalnym świecie tylko odległe, bezlitosne stworzenia, takie jak Vivia, mogą przetrwać bez szwanku. Ale jakim kosztem?